داوری که در فوتسال فعال است و از داوران مطرح این ورزش محسوب می شود مدعی بود شاید این شائبه برای اهالی فوتبال ایجاد شود که داوران ما آلوده به فساد مالی هستند اما واقعا چنین چیزی نیست و اگر دلالی در داوری رخنه کرده و برای داوران ابلاغ می گیرد یا مسئولی از جایگاه خود سواستفاده می کند این را نباید به پای همه داوران نوشت.
به گفته این شخص، ما داورانی داریم که حاضر نیستند شغل خود را به پول بفروشند و تن به این کارها نمی دهند. یکی از داوران سرشناس فوتبال ایران سال گذشته وقتی برای قضاوت یک بازی حساس لیگ برتری به یکی از شهرستان ها سفر می کند، ساعتی پس از اقامت در هتل، رییس هیات فوتبال آن شهر با کیفی که صنایع دستی داخل آن بوده به دیدارش می آید. رییس هیات فوتبال بعد از صحبت های مقدماتی به این داور می گوید ما توقع نداریم شما به نفع تیم شهر ما سوت بزنید، همین قدر که علیه تیم ما سوت نزنید کافی است. داور ابتدا با لحن تندی جواب این شخص را می دهد و از او می خواهد از اتاق بیرون برود چون در غیر این صورت موضوع را به ناظر و نماینده فدراسیون گزارش می کند و سپس وقتی این فرد از اتاق او خارج می شود، بسته را باز می کند و در کمال تعجب می بیند کنار صنایع دستی یک سکه طلا هم جاسازی شده است. این داور بلافاصله با ناظر و نماینده فدراسیون تماس می گیرد و از آنها می خواهد این رشوه را صورت جلسه کنند که آنها رییس هیات فوتبال را صدا می زنند و این شخص در حضور نماینده فدراسیون و ناظر بازی از داور بابت این رفتار عذرخواهی می کند و می گوید منظوری نداشته ولی داور بازی به این حرف بسنده نمی کند و نامه ای برای فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ می نویسد و اعلام می کند رییس هیات فوتبال قصد داشته به او رشوه بدهد.
گویا از فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به این داور می گویند موضوع را جایی بازگو نکند و آنها خودشان پیگیر موضوع هستند اما گفته می شود با گذشت یک سال و چند ماه از این اتفاق، هنوز همان رییس هیات در منصب خود باقی مانده و به نامه داور رسیدگی نشده است. نام داور سرشناس لیگ برتری محفوظ است اما در صورت نیاز و البته به شرط موافقت این داور منتشر خواهد شد.
