به جای روبان سرخ، قلم سرخ روی «ایدز» کشیدند!

تابو‌های ایدز کم بود، حالا سد تازه‌ای هم در راه آموزش نکات حیاتی پیرامون این بیماری کشیده شده است.

به گزارش «تابناک»، آموزش‌های نوین درباره اچ‌آی‌وی و بیماری ناشی از آن، ایدز، در مدارس ممنوع شده است؛ اتفاقی دستوری که طی نامه‌ای به اداره ایدز آموزش‌وپرورش ابلاغ شده است. تصمیمی که درباره بیماری‌ای اتخاذ شده که در سایه تلاش‌های فراوان، برخی از تابو‌ها پیرامون آن شکسته شده و امید می‌رود که بتوان با آموزش، روز به روز از ابتلای افراد بیشتری به آن جلوگیری به عمل آورد.

مراقبت و پیشگیری‌ای که به جهاتی ضروری‌تر از همیشه است چراکه شاهد تغییر الگوی انتقال ویروس از تزریق به روابط جنسی هستیم و به تاکید آسیب‌شناسان، سن ارتباط جنسی کاهش یافته است. توجه به همین عوامل یعنی تغییر الگوی انتقال عامل این بیماری و کاهش سن روابط جنسی کافی ست تا دریابیم چقدر بیشتر از قبل نیازمند آموزش در این باره، به ویژه در گروه سنی نوجوانان هستیم و برای این کار چه جایی بهتر از مدارس؟ مکانی که برای ارائه فراگیر آموزش دایر شده و یکی دیگر از کارکرد‌های اصلی اش، پرورش است. پرورش افرادی که می‌آموزند به بیماران انگ نزنند و مراقب باشند که مبادا با بی‌عدالتی با مبتلایان برخورد کنند.

البته آمار مبتلایان به ویروس اچ‌آی‌وی در ایران به نسبت بسیاری از کشور‌های جهان کم است و برآورد‌ها حمایت از ۵۴ هزار بیمار در کشورمان دارد که اکنون حدود ۲۳ هزار تن از ایشان در قید حیات هستند و ۱۶ هزار نفرشان تحت درمان قرار دارند، اما نمی‌توان صرفا به آمار پایین دل بست و امیدوار بود که تغییرات رقم خورده در انتقال بیماری منجر به شدت گرفتن شیوع آن نشود. دورنمایی که راه خلاصی از آن، آموزش است.

اهمیت آموزش در این خصوص زمانی بهتر مشخص می‌شود که بدانیم در کشور همسایه شرقی مان، پاکستان، بر اساس اعلام رسمی مقامات بهداشتی، تست اچ‌آی‌وی ۹۷۷۳ نفر مثبت شده، آن هم در حالی که درصد قابل توجهی از این مبتلایان، مردان و زنانی‌اند که دارای رفتار‌های پرخطر نبوده‌اند و به تازگی دچار آلودگی به این ویروس شده‌اند. افرادی که در میان آن‌ها کودکان نیز مشاهده می‌شوند. تغییراتی که در نتیجه تغییر الگوی انتقال این بیماری رقم خورده و حکم زنگ خطری جدی را دارد.

نگرانی بزرگی که می‌بایست با آموزش پاسخ داده شود و کیست که نداند آموزش در این موارد پیچیدگی‌هایی دارد و می‌بایست ملاحظات مختلفی را شامل شود؛ کاری که ظاهرا از دید برخی مسئولان نشدنی جلوه کرده و مجابشان نموده که از اساس همه چیز را کنار بگذارند و مانع از هر گونه آموزشی در این باره شوند تا مبادا برخی ملاحظات رعایت نشود و مثلا موجب شود مورد بازخواست قرار گیرند.

نگاهی مسبوق به سابقه که موجب شده آمار‌ها در کشورمان در این باره مخدوش باشند و به تاکید برخی کارشناسان، شمار زیادی از مبتلایان به اچ‌آی‌وی شناسایی نشوند و در نتیجه عدم مراقبت ایشان، شیوع ویروس و بیماری در لایه‌هایی پنهان ادامه داشته باشد. وضعیتی ترسناک که اگر بدانیم بعضی مدعی هستند فقط ۴۰ درصد مبتلایان به ویروس اچ‌آی‌وی شناسایی شده اند و هنوز ۶۰ درصد دیگر هیچ تستی در هیچ پایگاهی انجام نداده‌اند، بهتر خودنمایی می‌کند.

خطر چنین وضعیتی این است که هم سلامت خود فرد تحت تاثیر قرار می‌گیرد و هم سلامت جامعه و شریک جنسی او در خطر قرار می‌گیرد. وضعیتی که اهل فن دلیل آن را نابرابری می‌خوانند و تاکید دارند بخشی از آن به نظام سلامت برمی‌گردد که نتوانسته خدمات را به گونه‌ای توزیع کند که همه افراد یکسان از آن بهره‌مند شوند و بخش دیگری به این دلیل است که افراد جامانده از خدمات و نظام سلامت، تاکنون دیده نشده‌اند و می‌بایست با تغییر رویکرد، در مسیر رفع این نقیصه خطر آفرین گام برداشت.

تدبیری که قطعا با توسعه آموزش محقق خواهد شد نه اینکه مسیر آموزش‌های حداقلی و ابتدایی در مدارس را هم مسدود کنیم. اقدامی که می‌بایست مورد سوال از مسئولان وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد تا نگرانی از توبیخ و بازخواست و عدم رعایت ملاحظات ویژه در این خصوص، موجب نگردد که آموزش از دستور کار خارج شود و در نهایت کشور با آسیبی مواجه شود که زیانش بسیار بسیار هنگفت خواهد بود و می‌تواند به بحرانی فراگیر و جامع بدل گردد.