بویکین، مخترع ضربان‌ساز قلب

مادرش خدمتکاری بود که در یک‌سالگی اوتیس به‌دلیل مشکلات قلبی درگذشت؛ امری که در نهایت الهام‌بخش او برای ساخت ضربان‌سازقلب شد. وی با یک بورس تحصیلی وارد دانشگاه فیسک شد و به‌عنوان دستیار دانشگاه شروع به کار کرد و در ۱۹۴۱ آنجا را ترک کرد. سپس راهی شیکاگو شد؛ جایی که به کمپانی تولیدی الکترو پیوست و از آنجا به‌عنوان دستیار آزمایشگاه به شرکت رادیو و تلویزیونی مجستیک پیوست. از ۱۹۴۶ به مدت دو سال در موسسه فناوری ایلینوی تحصیل کرد؛ اما آنجا را هم ترک کرد. در دهه۱۹۵۰ با استاد سابقش دکتر فروث در شرکت تولیدی مونسون همکار شد؛ جایی که بویکین مهندس ارشد بود. در اوایل دهه۱۹۶۰مهندس ارشد پروژه در شرکت تجهیزات تلفنی شیکاگو شد؛ شرکتی که بعدتر سی تی اس لبز شد. در همان‌جا بود که بویکین بیشترین تحقیقات خود برای ساخت ضربان‌ساز را انجام داد. بویکین در کل ۲۶دستگاه اختراع و ثبت کرد؛ اما بیش از هر چیز به‌دلیل اختراع چندین دستگاه کنترل الکترونیک در موشک‌های هدایت‌شونده، رایانه‌های آی‌بی‌ام و ضربان‌سازها شناخته می‌شود.

از اولین اختراعات وی یک مقاومت سیمی بهبود یافته بود که می‌توانست ضریب خودالقایی (اندوکتانس) و راکتانس الکتریکی را کاهش دهد. از دیگر اختراعات وی باید به یک مقاومت متغیر مورد استفاده در موشک‌های هدایت‌شونده اشاره کرد؛ اما مشهورترین اختراع وی را باید یک واحد کنترل برای ضربان‌سازمصنوعی قلب دانست. این دستگاه در اصل برای حفظ ضربان منظم قلب از تکانه‌های الکتریکی استفاده می‌کند. بویکین خود نیز در نهایت در مارس۱۹۸۲ در پی نارسایی قلبی در شیکاگو درگذشت.