جیمز ودل دریانورد کاشف و شکارچی بریتانیایی

در نوجوانی به‌عنوان شاگرد دریانوردی کار خود را در کشتی‌های تجاری واقع در سواحل اسکاتلند شروع کرد بعدتر به بازرگانی روی آورد و در کشتی‌های حامل زغال سنگ مشغول به‌کار شد و در حوالی سال۱۹۰۵ چندین سفر به حوزه کارائیب انجام داد. در ۱۸۰۸ در پی یک درگیری با ناخدای کشتی زندانی شد. در دوران حبس دریانوردی آموخت و پس از آزادی در نهایت تا درجه ناخدایی را طی کرد.  در ۱۸۱۹ ودل با جیمز استراچانِ کشتی‌سازآشنا شد؛ شخصی که همراه با جیمز میچل- یک کارگزار بیمه اسکاتلندی ساکن در لندن- مالک کشتی ۱۶۰تنی بریگ جین بود؛ یک کشتی ساخت آمریکا. در این زمان اخبار مرتبط با کشف جزایر شتلند جنوبی در همه‌جا پیچیده بود و ودل فکر می کرد در این مناطق جدید بتواند به ثروتی سرشار دست یابد. وی در اولین سفر دریایی خود به‌عنوان ناخدای جین توانست به جزایر فالکلند و جنوب آن برسد.

وی توانست با ثروتی عظیم بازگردد و این سفر آن قدر سودآور بود که استراچان و میشل را بر آن دارد تا یک کشتی دیگر با نام «بیوفوی» بسازند. ودل در سفر بعدی به‌عنوان فرمانده هر دو کشتی یاد شده طی سال‌های ۱۸۲۱ و ۱۸۲۲ به جزایر شتلند جنوبی رسید.   او در عین حال شکارچی فوک بود و چون فوک‌ها کمیاب شده بودند و او به جست‌وجوی شکارگاه‌های جدید برآمد. در نهایت توانست در نوامبر۱۸۲۱ از جزایر اورکنی جنوبی بازدید به عمل بیاورد و در آنجا پس از شکار فوک به انگلستان بازگردد. در سومین سفر دریایی از ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۴ ودل به‌عنوان فرمانده جین از نو به اورکنی جنوبی رفت و در نهایت تا حوالی قطب جنوب پیش رفت؛ جایی که با مشاهده کوه‌های یخ در نهایت تصمیم به بازگشت گرفت. در نهایت این ناحیه که تا پیش از آن پای بشر به آن نرسیده بود به دریای ودل مشهور شد. وی پس از بازگشت به بریتانیا در سواحل اقیانوس اطلس همچنان به دریانوردی و تجارت پرداخت و در نهایت در ۹سپتامبر۱۸۳۴ در لندن درگذشت.