عصر ایران - مازراتی کوآتروپورته که سفر خود را در سال ۱۹۶۳ آغاز کرد، یک اقدام جسورانه و تماماً ایتالیایی بود. این خودرو در دورانی که سدانهای لوکس اغلب سنگین و خستهکننده بودند، متولد شد و ماهیت یک خودروی سدان را دگرگون کرد.
مازراتی تصمیم گرفت موتور V8 مسابقهای خود را در بدنهای ظریف که توسط فروآ طراحی شده بود، جای دهد و یک گرند تورر (GT) چهاردر به جهان عرضه کند که قادر بود از بسیاری از خودروهای اسپرت پیشی بگیرد.

کوآتروپورته سری اول میتوانست با شکوهی بینظیر، سرعتی بیش از ۲۰۰ کیلومتر در ساعت داشته باشد، صدایی شبیه به «یک خواننده اپرای متشخص» تولید میکرد و رؤسا جمهور، خانوادههای سلطنتی و ستارگان سینما را با اعتمادبهنفسی که فقط مودنا میتوانست خلق کند، جابجا مینمود.

نسلهای بعدی این خودرو نیز هر کدام با درجهای متفاوت از درام، نام آن را زنده نگه داشتند:
دهه ۱۹۷۰: نسل دوم با طراحی تیز و گوهای شکل جیوجیارو (Giugiaro).
عصر توربودوقلو: دورهای که موتورهای مجهز به توربوشارژر و گاهی اوقات همراه با نوسانات فنی عرضه شدند.
دهه ۲۰۰۰: خلق مجدد این نشان تجاری با طراحی براق پینینفارینا (Pininfarina) و موتورهای قدرتمند فراری.

فضای داخلی هر کوآتروپورته مانند قدم گذاشتن به یک سالن پذیرایی ایتالیایی متحرک بود؛ با استفاده سخاوتمندانه از چرم، چوبهای درخشان و کنترلهایی که با طراحی خودجوش و شیک چیده شده بودند. هدف هرگز منطقی بودن نبود؛ بلکه همیشه خلق یک شخصیت منحصر به فرد بود.
امروزه، کوآتروپورته یادآور این است که یک سدان میتواند چیزی فراتر از یک وسیله حملونقل باشد. در دستان مازراتی، این خودرو به یک بیانیه، یک حس و یک اجرای اپرا با فضایی برای سه دوست تبدیل شد.