به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فرادید، در مرکز این حلقه، صفحهای بیضیشکل قرار دارد که تصویر یک زوج روی آن نقش شده است؛ تصویری که در آن دوره نماد «وفاداری زناشویی» بوده و زوجهای تازهازدواجکرده آن را با یکدیگر رد و بدل میکردند.
این صفحهی بیضیشکل با لحیم به بدنهی حلقه وصل شده و دو سوی آن با شیارهای موازی تزیین شده است. بهنظر میرسد حلقه در همان منطقه و احتمالاً در کارگاه زرگری شهر راتسیاریا (آرچار امروزی) ساخته شده باشد.
بونونیا در اواخر سدهی نخست یا آغاز سدهی دوم میلادی شکل گرفت. باور بر این است که این شهر ابتدا بهصورت یک دژ نظامی ایجاد شده بود. دژ سنگی و آجری آن در دوران کنستانتین (۳۶۳ تا ۳۳۷ میلادی) ساخته شد.
ساختار دژ چهارگوش بود و ضلعهای بلند آن در امتداد رود دانوب قرار داشت. دیوارها بهطور چشمگیری ضخیم بودند و حدود ۴/۳ متر ضخامت در پایه داشتند؛ برجهایی بسیار بزرگ نیز در فواصل منظم در دیوارها وجود داشت.
امسال یازدهمین فصل پیاپی کاوش در بونونیا انجام شد و تمرکز اصلی بر بررسی کامل «برج شماره ۱۰» بود؛ یکی از دو برجی که هنوز بقایای آنها قابل مشاهده است. حلقهی طلایی در آخرین روز کاوش امسال، در عمق ۲۰ فوتی و در لایهای متعلق به سدههای دوم تا سوم میلادی پیدا شد.
محوطه فعلاً برای فصل زمستان بسته شده است، اما باستانشناسان سال آینده بازمیگردند تا کاوش این شهر کهن را ادامه دهند. شهرداری ویدین قصد دارد بخشهای بیشتری از بونونیای باستانی را آشکار کرده و آن را بهعنوان بخشی از تاریخ پربار یکی از قدیمیترین شهرهای بلغارستان در معرض بازدید عموم قرار دهد.
