• نام دارو: انوکساپارین سدیم

• نام لاتین: Enoxaparin Sodium

• نام تجاری: Clexane ،Lovenox

• رده دارویی: هپارین با وزن مولکولی پایین (LMWH) - آنتی‌کواگولانت

• اشکال دارویی: سرنگ آماده تزریق زیرجلدی  

• فروش دارو: با نسخه پزشک (تجویزی)

• پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی (DVT) پس از جراحی‌های بزرگ (شکمی، لگن، تعویض مفصل)

• درمان ترومبوز وریدی عمقی حاد با یا بدون آمبولی ریه

• پیشگیری از لخته در بیماران بستری با نارسایی قلبی، عفونت شدید یا بیماری تنفسی حاد

• درمان آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد بدون موج Q (همراه آسپیرین)

• درمان انفارکتوس میوکارد حاد با افزایش قطعه ST (STEMI)

• پیشگیری از ترومبوز در بیماران همودیالیزی

• پیشگیری از ترومبوز در بارداری پرخطر

• پیشگیری از عوارض ایسکمیک در مداخلات کرونری (PCI)

• حساسیت شدید به انوکساپارین، هپارین یا مشتقات آن

• سابقه ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT)

• خونریزی فعال یا خطر بالای خونریزی غیرقابل کنترل

• اندوکاردیت باکتریایی حاد

• زخم گوارشی فعال یا خونریزی اخیر مغزی

> مقدار، نوع و توالی زمانی دارو به سن، وزن، شدت بیماری و عملکرد کلیه بستگی دارد:

• پیشگیری از DVT پس از جراحی عمومی: ۴۰ میلی‌گرم زیرجلدی یک بار در روز

• پیشگیری در جراحی ارتوپدی: ۳۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت یا ۴۰ میلی‌گرم یک بار در روز

• درمان DVT/آمبولی ریه: ۱ میلی‌گرم/کیلوگرم هر ۱۲ ساعت یا ۱.۵ میلی‌گرم/کیلوگرم یک بار در روز

• آنژین ناپایدار و NSTEMI: ۱ میلی‌گرم/کیلوگرم هر ۱۲ ساعت (همراه آسپیرین)

• STEMI (زیر ۷۵ سال): بولوس ۳۰ میلی‌گرم وریدی + ۱ میلی‌گرم/کیلوگرم زیرجلدی، سپس هر ۱۲ ساعت

• STEMI (بالای ۷۵ سال): بدون بولوس، ۰.۷۵ میلی‌گرم/کیلوگرم هر ۱۲ ساعت

• نارسایی شدید کلیه (CrCl <۳۰): دوز پیشگیری ۳۰ میلی‌گرم روزانه، درمان ۱ میلی‌گرم/کیلوگرم روزانه

• تزریق زیرجلدی در دیواره شکم، متناوب سمت چپ و راست، بدون ماساژ محل تزریق

• خونریزی (شایع‌ترین عارضه)

• کبودی یا هماتوم در محل تزریق

• کاهش پلاکت خون (ترومبوسیتوپنی)

• افزایش آنزیم‌های کبدی

• واکنش آلرژیک (راش، خارش، تنگی نفس)

• خونریزی مغزی یا گوارشی (نادر اما جدی)

• هماتوم نخاعی (در صورت بی‌حسی اپیدورال)

• افزایش پتاسیم خون

• تهوع، اسهال، سردرد

نکته: در صورت خونریزی غیرعادی، خون در مدفوع یا ادرار، سرگیجه شدید یا ضعف ناگهانی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

• آسپیرین، کلوپیدوگرل، تیکاگرلور → افزایش شدید خطر خونریزی

• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (ایبوپروفن، دیکلوفناک)

• وارفارین، ریواروکسابان، دابیگاتران

• داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs)

• دکس‌تران، تیکلوپیدین

نکته: لیست تمام داروها، مکمل‌ها و داروهای گیاهی را به پزشک خود اطلاع دهید.

• حساسیت به داروهای دیگر: در صورت سابقه حساسیت به هپارین یا پورکین با احتیاط شدید مصرف شود.

• مصرف در بارداری: دسته B - معمولاً ایمن است و در بارداری پرخطر تجویز می‌شود.

• مصرف در شیردهی: مقدار بسیار ناچیز وارد شیر می‌شود، معمولاً بی‌خطر تلقی می‌شود.

• سالمندان: خطر خونریزی بالاتر است، تنظیم دوز بر اساس وزن و عملکرد کلیه ضروری است.

• کودکان: دوز بر اساس وزن تنظیم می‌شود، اما تجربه محدود است.

• مهار انتخابی فاکتور Xa (بیش از فاکتور IIa)

• افزایش فعالیت آنتی‌ترومبین III

• جلوگیری از تشکیل ترومبین و فیبرین

• نسبت anti-Xa به anti-IIa حدود ۴:۱ (در مقایسه با هپارین معمولی)

• دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد (مجاز ۱۵-۳۰ درجه)

• دور از نور و رطوبت

• از یخ زدن محافظت شود

• پس از باز کردن سرنگ، بلافاصله استفاده شود

• محل تزریق را هر بار تغییر دهید (چپ و راست شکم)

• پس از تزریق محل را ماساژ ندهید

• از فعالیت‌های پرخطر و ورزش‌های تماسی پرهیز کنید

• قبل از هر عمل جراحی یا دندانپزشکی پزشک را مطلع کنید

• علائم خونریزی (کبودی زیاد، خون در مدفوع، سرگیجه) را جدی بگیرید

• سرنگ را پس از استفاده در ظرف مخصوص دفع سرسوزن بیندازید

مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفاً جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد. خوددرمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتماً به پزشک متخصص مراجعه نمایید.