مسکن های بی خطر در دوران بارداری

یکی از پرسش‌های زنان در دوره بارداری این است که در صورت دچار شدن به درد‌های گوناگون از چه نوع مسکنی باید استفاده کنند که خطری برای جنین نداشته باشد.

به گزارش همشهری‌آنلاین، گرچه همیشه باید با پزشکتان درباره مصرف دارو‌ها در دوران بارداری مشورت کنید، اما این راهنمایی‌های کلی درباره مصرف دارو‌های مسکن بدون نسخه یا OTC در دوران بارداری را هم در نظر داشته باشید.

توجه داشته باشید که دسترسی به یک دارو بدون نسخه به این معنا نیست که این دارو برای همه افراد بی‌خطر است. هنگامی که باردار هستید، می‌خواهید مطمئن شوید که دارو برای شما و جنین بی خطر است.

استامینوفن (با نام‌های تجاری تیلنول و...) به طور کلی در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می‌شود. اکثر پزشکان پیش از سایر گزینه‌ها، این داروی بی‌نسخه را برای درد یا تب در زنان باردار توصیه می‌کنند. البته آن‌ها معمولاً توصیه می‌کنند که این دارو با کمترین مقدار برای کوتاه‌ترین دوره مصرف شود.

البته توجه داشته باشید که استامینوفن یک جزء مورد استفاده در بسیاری از دارو‌های ترکیبی است و این دارو‌های ترکیبی ممکن است حاوی مواد اضافی هم باشند که برای دوران بارداری بی‌خطر نیستند.

البته حتی در مورد مصرف استامینوفن هم باید با پزشکتان مشورت کنید.

ممکن است به گوشتان خورده باشد که برخی از بررسی نشان داده‌اند که مصرف استامینوفن در دوران بارداری خطرناک است، اما «انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا» (ACOG) می‌گوید بررسی‌ها هیچ ارتباطی استامینوفن و مشکلات رشد جنین نیافته‌اند.

اما این انجمن مصرف استامینوفن را در دوران بارداری فقط پس از مشورت با پزشک و آن هم در حد معتدل توصیه می‌کند.

از چه مسکن‌های بی‌نسخه‌ای در بارداری باید پرهیز کرد؟

دارو‌های ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) دسته‌ای از دارو‌ها هستند که برای درمان درد، تب و التهاب مصرف می‌شوند. این دارو‌ها هم به دو صورت نسخه‌ای و هم بدون نسخه در دسترس هستند.

از جمله دارو‌های NSAID بی‌نسخه می‌توان به این دارو‌ها اشاره کرد:

ایبوپروفن (با نام‌های تجاری مانند ادویل، موترین) (ایبوپروفن)

ناپروکسن (با نام تجاری آلو)

آسپیرین

مصرف دارو‌های NSAID در هفته ۲۰ بارداری و پس از آن توصیه نمی‌شود، چرا که ممکن است این دارو‌ها باعث مشکلات جدی کلیوی در جنین شوند و به دنبال آن کاهش میزان مایع آمنیونی رخ می‌دهد. مایع آمنیونی جنین را در دوران بارداری احاطه کرده و از آن محافظت می‌کند.

علاوه بر این، مصرف دارو‌های NSAID در سه ماهه سوم بارداری می‌تواند مشکلات عروقی ایجاد کند که ممکن است منجر به فشارخون بالا در ریه‌های نوزاد شود. بنابراین، شما نباید در هفته ۲۰ بارداری یا بعد از آن دارو‌های NSAID مصرف کنید، مگر اینکه این دارو بوسیله پزشک تجویز شده باشد.

همچنین برخی از بررسی‌ها هم ارتباط احتمالی بین مصرف ایبوپروفن در اوائل بارداری و مشکلات روده در نوزاد را نشان داده‌اند، اما نتایج سایر بررسی‌ها متناقض بوده‌اند.

بررسی‌های دیگر نشان داده‌اند که مصرف ایبوپروفن در اوایل بارداری ممکن است باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی جنین شود، اما در این بررسی‌ها دلیل استفاده از ایبوپروفن بوسیله زنان باردار را مشخص نشده بود. تعیین نوع بیماری که مصرف این دارو را ضروری کرده است، مهم است، چرا که خود این بیماری ممکن است باعث سقط جنین یا مشکلات قلبی شود.

از آنجایی که اطلاعات کافی برای اطلاع از ایمن بودن مصرف دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی یا NSAID در اوایل بارداری وجود ندارد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید و ممکن است استامینوفن گزینه بهتری باشد.

دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپیرین و ایبوپروفن نیز ممکن است به عنوان یک جزء در دارو‌های ترکیبی به کار روند، بنابراین همیشه برچسب دارو‌ها را بررسی کنید و از داروسازتان بخواهید در انتخاب داروی بدون نسخه به شما کمک کند.

آسپیرین با دوز پایین در بارداری

اگرچه مصرف آسپیرین چه با دوز معمولی (۳۲۵ میلی گرم و چه با دوز بالای (۵۰۰ میلی‌گرم) به عنوان یک داروی NSAID همانطور که گفتیم در بارداری توصیه نمی‌شود، برخی از زنان باردار آسپیرین با دوز پایین (معمولاً ۸۱ میلی گرم در روز) برای جلوگیری از لخته شدن خون یا پره‌اکلامپسی (فشار خون بالای خطرناک در بارداری) مصرف می‌کنند.

این مورد خاص مصرف آسپیرین در رده مصرف دوز‌های بالاتر آسپیرین برای درد یا تب نیست. انتظار نمی‌رود که آسپیرین با دوز پایین باعث سقط جنین، نقایص مادرزادی یا سایر مشکلات مرتبط با بارداری شود.

اگر آسپیرین با دوز پایین مصرف می‌کنید، در مورد توصیه‌های مربوط به مصرف آن در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید.

استفاده از مسکن‌های موضعی در دوران بارداری

دارو‌های موضعی، مانند کرم‌ها یا برچسب‌های پوستی برای تسکین درد در ناحیه آسیب دیده به کار می‌روند.

با این حال، حتی این دارو‌های موضعی همچنان تاحدی در جریان خون جذب می‌شوند، اگرچه به میزان کمتری از دارو‌های خوراکی؛ بنابراین در هنگام مصرف این دارو‌ها هم باید با پزشکتان مشورت کنید.

داروی ولتارن حاوی دیکلوفناک سدیم (یک داروی NSAID) که برای تسکین درد ناشی آرتریت (التهاب مفاصل) مصرف می‌شود، همان ممنوعیت ذکرشده NSAID در بارداری را دارد. نباید از این دارو در هفته ۲۰ بارداری یا بعد از آن استفاده کنید. مصرف این دارو در پیش از هفته ۲۰ بارداری هم باید با مشاوره پزشک باشد.

مصرف دارو‌های مسکن موضعی حاوی موادی مانند منتول، لیدوکائین یا کپسایسین ممکن است بی خطر باشند. بررسی‌های حیوانی این دارو‌ها آسیبی به جنین را نشان نداده‌اند، اما بررسی‌های انسانی محدودی در این باره وجود دارد. در این مورد هم پیش از مصرف دارو با پزشکتان مشورت کنید.