جمعه 14 اردیبهشت 1403
Friday, 03 May 2024
شاید لازم است که برای سرطان، تحت درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قرار بگیرید و برایتان سئوال است که حفظ باروری در بیماران مبتلا به سرطان ممکن است یا نه و چه روش‌هایی دارد.
در این مقاله می‌خوانید:
درمان‌های سرطان مانند شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و جراحی می‌تواند بر توانایی افراد برای بچه‌دار شدن تاثیر بگذارد چون روی تخمک و اسپرم تاثیر می‌گذارد. اگر قصد دارید بچه‌دار شوید، روش‌های حفظ باروری می‌تواند تخمک یا اسپرم سالم شما را قبل از درمان سرطان حفظ کند.
خوب است بدانید که بازیابی و ذخیره تخمک یا اسپرم بی‌خطر است و کیفیت آن‌ها، یا موفقیت درمان‌های سرطان را به خطر نمی‌اندازد.
بیشتر بخوانید: ناباروری ثانویه چیست، چه درمانی دارد؟
در حالی که اکثر درمان‌های پزشکی تاثیر کمی بر سلامت باروری دارند، برخی از درمان‌های سرطان می‌توانند به بیضه‌ها یا تخمدان‌ها آسیب برسانند. جراحی برای سرطان زنان، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی با تمرکز بر روی شکم ممکن است منجر به ناباروری موقت یا دائمی و همچنین یائسگی زودرس شود. مقدار خطر ناباروری به تشخیص، نوع درمان و دوز داروها بستگی دارد. انکولوژیست می‌تواند به شما بگوید که آیا این احتمال وجود دارد که درمان بر سیستم تولید مثل شما تاثیر بگذارد، یا نه.
آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون به پزشک کمک می‌کند تا ذخیره تخمدان شما را ارزیابی کند و ببیند تعداد سلول‌های تخمک بارور بالقوه چقدر است.
آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون به پزشک کمک می‌کند تا ذخیره تخمدان شما را ارزیابی کند و ببیند تعداد سلول‌های تخمک بارور بالقوه چقدر است. نتایج تست هورمون آنتی‌مولرین تعیین می‌کند که چه نوع داروهایی قبل از بازیابی تخمک نیاز دارید و چه تعداد تخمک قابل استخراج هستند.
در سونوگرافی، از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از تخمدان‌های شما استفاده می‌شود. این کار به پزشک کمک می‌کند تا مقدار و سلامت تخمک‌های شما را تعیین و آن‌ها را به بهترین شکل بازیابی کند.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با مراکز سونوگرافی
فرآیند جمع‌آوری تخمک‌ها برای حفظ باروری به 8 تا 10 نوبت طی 2 تا 3 هفته نیاز دارد. در طول این مدت، برای کمک به رشد و بلوغ تخمک‌های خود، باید دارو مصرف کنید. در هر ویزیت، از شما آزمایش خون گرفته می‌شود و ممکن است یک سونوگرافی برای ردیابی رشد تخمک‌ها انجام شود.
هنگامی که تخمک‌های شما آماده استخراج شد، در یک روش 15 دقیقه‌ای با حداقل تهاجم، آن‌ها برداشته می‌شوند. در طول استخراج تخمک‌ها، یک متخصص باروری از یک سوزن نازک برای استخراج یک تخمک استفاده می‌کند. هر تخمک در یک لوله آزمایش قرار می‌گیرد که روی آن برچسب نام شما و یک شماره شناسایی منحصر به فرد وجود دارد و با یک کد جداگانه که در اختیار شما قرار می‌گیرد.
فرآیند جمع‌آوری تخمک‌ها برای حفظ باروری به 8 تا 10 نوبت طی 2 تا 3 هفته نیاز دارد. در طول این مدت، برای کمک به رشد و بلوغ تخمک‌های خود، باید دارو مصرف کنید.
تخمک‌های شما تا زمانی که آماده استفاده از آن‌ها نباشید منجمد می‌مانند. آن‌ها به یک مرکز نگهداری منتقل می‌شوند تا زمانی که بخواهید از تخمک‌های منجمد استفاده کنید. این گزینه به شما امکان می‌دهد انتخاب کنید که آیا تخمک در آینده با اسپرم همسرتان یا اسپرم اهداکننده بارور بشود، یا نه.
می‌توانید قبل از انجماد، تخمک‌های خود را برای ایجاد جنین بارور کنید. سپس هنگامی که تخمک‌ها ذوب می‌شوند، می‌توان آن‌ها را در رحم شما یا رحم جایگزین، کشت کرد. این فرآیند، مستلزم این است که تصمیم بگیرید که آیا تخمک‌ها توسط اسپرم همسرتان یا اهداکننده بارور بشوند یا نه.
بیشتر بخوانید: لیست آزمایش های تشخیص ناباروری
اگر پزشک شما تشخیص دهد که احتمال بارداری طبیعی پس از درمان سرطان وجود دارد، تزریق هورمون برای سرکوب تخمدان‌ها تجویز می‌شود. این داروها به طور موقت از ترشح تخمک توسط تخمدان‌های شما جلوگیری می‌کند، بنابراین تخمدان‌ها در طول درمان «خواب» هستند. پس از قطع دارو پس از درمان، در صورت باقی ماندن تخمک، قاعدگی شما به آرامی به حالت عادی باز می‌گردد.
اگر پزشک شما تشخیص دهد که احتمال بارداری طبیعی پس از درمان سرطان وجود دارد، تزریق هورمون برای سرکوب تخمدان‌ها تجویز می‌شود. این داروها به طور موقت از ترشح تخمک توسط تخمدان‌های شما جلوگیری می‌کند.
اگر تحت درمان سرطان هستید، ممکن است نتوانید دو تا شش هفته برای دریافت درمان هورمونی صبر کنید. در عوض، پزشک می‌تواند بافت تخمدان شما را بردارد و منجمد کند. پس از درمان سرطان (زمانی که از نظر پزشکی سرطان از بین رفت و برای بارداری آماده شدید) جراح، بافت ذوب‌شده را دوباره کاشت می‌کند. اگر بافت دوباره عملکرد خود را به دست آورد، ممکن است بتوانید خود به خود یا از طریق آی وی اف باردار شوید.
این روش می‌تواند به محافظت از تخمدان‌های شما در برابر پرتودرمانی کمک می‌کند. جراح، تخمدان‌های شما را از لگن به سمت بالا و به داخل شکم، دور از ناحیه درمان حرکت می‌دهد.
بیشتر بخوانید: الیگواسپرمی چیست؟
انجماد اسپرم، یک روش غیر تهاجمی است که در آن باید با استفاده از خودارضایی، مایع منی را در یک ظرف بریزید. سپس منی برای انجماد و نگهداری به آزمایشگاه تحویل داده می‌شود.
اگر به دلیل بیماری، اضطراب، درد یا دلایل فرهنگی یا مذهبی قادر به تولید نمونه نیستید، پزشک می‌تواند در این موارد کمک بگیرد:
انجماد اسپرم، یک روش غیر تهاجمی است که در آن باید با استفاده از خودارضایی، تحریک با دارو، یا تحریک ارتعاشی، مایع منی را در یک ظرف بریزید.
داروهایی که پزشک تجویز می‌کند می‌تواند به شما در انزال کمک کند یا مشکلات پیشگیری از انزال را اصلاح کند.
ارتعاش می‌تواند به تحریک انزال کمک کند.
پزشک در این روش، یک کاوشگر را به سمت راست روده شما هدایت می‌کند و پروب، پروستات را با یک جریان الکتریکی خفیف تحریک می‌کند که باعث انزال می‌شود. این کار تحت بیهوشی انجام می‌شود.
جراح، بافت بیضه را با استفاده از چاقوی جراحی یا سوزن جمع‌آوری می‌کند.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص زنان و زایمان
برخی از الزامات برای اطمینان از سلامت شما و تخمک‌هایتان ضروری است. معمولا خدمات حفظ باروری با تخمک برای افراد 44 ساله یا بالاتر انجام نمی‌شود. تخمک‌ها در این افراد معمولا به اندازه کافی سالم نیستند که بتوانند در آینده مورد استفاده قرار بگیرند.
اگر پیش از شروع درمان‌های سرطان از روش‌های حفظ باروری استفاده کنید، ممکن است بتوانید پس از درمان سرطان، بچه‌دار شوید. انجماد تخمک، انجماد جنین، انجماد بافت تخمدان، انجماد اسپرم و انجماد بافت بیضه، برخی از این روش‌ها هستند.
برای یافتن متخصصان مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.
