آیا عمل سزارین خطر ابتلا به بیماری اوتیسم را افزایش میدهد؟

یک مطالعه جدید ارتباط بین عمل سزارین و بیماری اوتیسم را نشان داده است. با این حال، طبق این مطالعه، عمل سزارین باعث اوتیسم یا ADHD نمی‌شود. در واقع می‌توان گفت که همبستگی با علیت برابر نیست. به خواندن ادامه دهید تا ببینید آیا عمل سزارین خطر ابتلا به بیماری اوتیسم را افزایش میدهد یا خیر.

بیشتر بخوانید: آیا بعد از سزارین میشه طبیعی زایمان کرد؟

در این مقاله می‌خوانید:

• بیماری اوتیسم چیست؟
• ارتباط بین عمل سزارین و بیماری اوتیسم
• آیا سزارین خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهد؟
• نتیجه چیست؟

بیماری اوتیسم چیست؟

اوتیسم یکی از اختلالات رشد عصبی است که می‌تواند تفاوت‌های واضحی را در رشد رفتاری افراد ایجاد کند. تفاوت‌های رفتاری در بخشی از مغز که مسئول اصلی رشد اجتماعی و ارتباطی است رخ می‌دهد. دلایل دقیق رشد متفاوت مغز کاملاً مشخص نیست.
با این حال، مطالعات روی دوقلوها که می‌توانند به ما در درک نقش تأثیرات ژنتیکی و محیطی بر یک ویژگی خاص کمک کنند، نشان داده‌اند که اختلال اوتیسم یک عامل ژنتیکی بزرگ دارد. البته مطالعات دیگر نشان داده‌اند که تأثیرات محیطی، مانند عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی در دوران بارداری نیز ممکن است در ایجاد این شرایط نقش داشته باشند و به عبارتی، با ساختار ژنتیکی تعامل پیدا کنند. 

بیشتر بخوانید: آیا کودک من اوتیسم دارد؟ از کجا بفهمم؟

ارتباط بین عمل سزارین و بیماری اوتیسم

نیازی به منع این روش بالینی به دلیل ترس از اوتیسم وجود ندارد.  

ارتباط بین برخی از عمل‌های سزارین و اوتیسم نزدیک به دو دهه است که شناخته شده. با این حال، مطالعه جدیدی در ژورنال JAMA Network Open، تمام مطالعات انجام شده قبلی را در یک تحلیل واحد ترکیب کرده است. این متاآنالیز به محققان اجازه می‌دهد تا درباره‌ی ارتباط بین سزارین، اوتیسم و حتی ADHD یک تخمین واحد بزنند. 

بیشتر بخوانید: سزارین خوب است یا زایمان طبیعی؟

این متاآنالیز که داده‌های بیش از ۲۰ میلیون نفر را در خود جای داده است، نشان می‌دهد کودکانی که از طریق سزارین به دنیا می‌آیند، بیشتر ممکن است در اوایل دوران کودکی خود دچار اوتیسم یا ADHD شوند و این ارتباط برای کودکان با سزارین انتخابی یا اورژانسی مشابه است.
اگر بخواهیم آمار دقیق بدهیم، می‌توان گفت کودکانی که از طریق سزارین به دنیا می‌آیند، حدود ۱ و ۳۳ صدم برابر بیشتر در معرض ابتلا به اوتیسم قرار دارند که از نظر ریاضیاتی مقدار بسیار کمی محسوب می‌شود. در واقع، این تغییر نتیجه‌ای ندارد و اگر پزشک شما دستور سزارین داده است، مطمئناً نیازی به منع این روش بالینی به دلیل ترس از اوتیسم وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: چه زمانی سزارین انجام می شود؟

آیا سزارین خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهد؟

مطالعه اپیدمیولوژیک نمی‌تواند تعیین کند که آیا یک عامل (سزارین) عامل دیگری است (اوتیسم) یا نه.

خیلی راحت است که بخواهیم از یافته‌های این چنینی یک رابطه علی ایجاد کنیم، اما سادگی فریبنده است و بیشتر نشان می‌دهد که ما دنبال پاسخ‌های ساده هستیم تا حقیقت علم!
مطالعاتی که در این متاآنالیز گنجانده شده است، از شاخه‌ای از علم به نام اپیدمیولوژی استفاده می‌کند. موضوع اپیدمیولوژی این است که اختلالات و بیماری‌ها در گروه‌های مختلف مردمی، هر چند وقت یک بار رخ می‌دهند، دلیل‌شان چیست و چگونه می‌توان از آن‌ها پیشگیری یا مدیریت‌شان کرد.

بیشتر بخوانید: مشکلات بعد از سزارین، علت لخته شدن خون

مطالعات اپیدمیولوژیک جمعیت زیادی را مورد بررسی قرار می‌دهد و الگویی از نتایج را پیدا می‌کند که نشان می‌دهد ممکن است یک عامل خاص با یک بیماری خاص، بیشتر از آنچه که به طور تصادفی انتظار داریم، همزمان باشد.
در این مورد، مشاهده می‌شود که احتمال تولد افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر از آنچه که ما معمولاً انتظارش را داریم، با سزارین رخ می‌دهد، اما این نوع مطالعه اپیدمیولوژیک نمی‌تواند تعیین کند که آیا یک عامل (سزارین) عامل دیگری است (اوتیسم) یا نه.

بیشتر بخوانید: رباتی که به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کند

در این‌جا دو دلیل کلیدی وجود دارد:

• اولاً، نمی‌توانیم رد کنیم که عامل سومی هم ممکن است بر این ارتباط تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، می‌دانیم که سزارین بیشتر برای زنان باردار چاق، مسن و دارای سابقه بیماری‌هایی مانند آسم انجام می‌شود و مطالعات دیگر نشان داده‌اند که همه این عوامل می‌توانند شانس داشتن فرزند مبتلا به اوتیسم را افزایش دهند. 
• دلیل دوم این است که این نوع مطالعات اپیدمیولوژیک نمی‌توانند درباره ارتباط بین دو عامل توضیح بیولوژیکی برقرار کنند. در واقع، برای کشف تفاوت‌های بیولوژیکی در نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی یا سزارین متولد می‌شوند نیاز به انجام یک مطالعه مکانیسمی است. 

در نتیجه، بدون مجموعه‌ای از شواهد قوی از این نوع مطالعات، به سادگی هیچ مبنای علمی برای نتیجه گیری درباره ارتباط علی بین سزارین و اختلالات رشد عصبی مثل اوتیسم وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: موسیقی و اوتیسم، چطور نت‌ها او را وارد دنیای ما می‌کنند؟

نتیجه چیست؟ 

سزارین به تنهایی در احتمال ابتلای کودک به اوتیسم نقشی ندارد.

مطالعه‌ای که در ژورنال JAMA Network Open منتشر شده و اطلاعات تمام مطالعات قبلی در این زمینه را با هم ترکیب کرده است، مبنای قوی برای نتیجه گیری‌های علت و معلولی فراهم نمی‌کند. در واقع، فقط می‌توانیم به این نتیجه برسیم که بین عمل سزارین و بیماری اوتیسم مطمئناً نوعی ارتباط آماری وجود دارد، اما فقط همین!

بیشتر بخوانید: با کودک اوتیسمی چگونه رفتار کنیم؟

به عبارت بهتر، علت وجود پیوند بین سزارین و بیماری اوتیسم همان‌طور ناشناخته باقی مانده است. با این حال، می‌توانیم تقریباً مطمئن باشیم که سزارین به تنهایی در احتمال ابتلای کودک به اوتیسم یا ADHD نقشی ندارد. در عوض، احتمال دارد که سایر عوامل بارداری در این رابطه نقش داشته باشند. هم‌چنین، بعضی از عوامل ژنتیکی هستند که می‌توانند با تأثیرات محیطی در دوران بارداری در تعامل باشند و بر نحوه رشد مغز تاثیر بگذارند. 

بیشتر بخوانید: زایمان طبیعی و سزارین، مقایسه عوارضشان

کلام آخر

آیا عمل سزارین خطر ابتلا به بیماری اوتیسم را افزایش میدهد؟ پاسخ دادن به این سوال کمی دشوار است، زیرا مطالعاتی که تاکنون انجام شده‌اند، نتوانسته‌اند بین عمل سزارین و بیماری اوتیسم هیچ رابطه علت و معلولی پیدا کنند. در واقع، سایر شرایط مانند اضافه وزن، سن زیاد و بیماری‌های زمینه‌ای مادر می‌توانند بر افزایش شانس ابتلای کودک شما به اوتیسم تاثیر بگذارند و نمی‌توان از تاثیر این عوامل چشم‌پوشی کرد. با این حال، همان مطالعات نشان می‌دهند که بین این دو عامل (سزارین و اوتیسم) یک رابطه همبستگی وجود دارد که می‌توانید با پزشک خود درباره آن مشورت کنید. 

به کلینیک نی نی بان سر بزنید.