افتادگی رحم چه عوارضی دارد؟

افتادگی رحم یک وضعیت پزشکی است که بسیاری زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و زمانی رخ می‌دهد که رحم به سمت داخل کانال واژن پایین می‌آید یا از آن بیرون می‌زند. این وضعیت می‌تواند آزار دهنده باشد و بر کیفیت کلی زندگی زنان تأثیر بگذارد. در این مقاله عوارض افتادگی رحم را مورد بررسی قرار خواهیم داد به علل و روش‌های پیشگیری و درمان آن نیز خواهیم پرداخت.

در این مقاله می‌خوانید:

• افتادگی رحم چیست؟
• علل ابتلا به افتادگی رحم
• علایم افتادگی رحم
• افتادگی رحم چه عوارضی دارد؟
• روش‌ های پیشگیری و درمان افتادگی رحم

بیشتر بخوانید: آموزش استفاده از کاپ قاعدگی برای خانم های جوان

افتادگی رحم چیست؟

افتادگی رحم اغلب با افتادگی اندام‌های لگن همراه است، وضعیتی که در آن اندام‌های لگن از جمله رحم، مثانه و رکتوم (بخش انتهایی روده بزرگ)، موقعیت طبیعی خود را از دست می‌دهند و ممکن است به دیواره‌های واژن فشار بیاورند. افتادگی رحم می‌تواند از نظر شدت و عوارض متفاوت باشد و به دلایل مختلفی فرد را درگیر می‌کند.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب

علل ابتلا به افتادگی رحم

علل ابتلا به افتادگی رحم از فردی به فردی دیگر بسته به شرایط متفاوت است. برخی از دلایل رایج در زندگی یک زن می‌توانند او را درگیر این عارضه کنند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

بارداری و زایمان

یکی از شایع‌ترین علل افتادگی رحم، بارداری و زایمان است. فشار زیاد روی ماهیچه‌های کف لگن در دوران بارداری و فشار ناشی از زایمان می‌تواند ساختارهای حمایتی رحم را تضعیف کند و باعث افتادگی آن شود.

پیری

با افزایش سن زنان، تغییرات هورمونی می‌تواند بر قدرت و کشش ماهیچه‌ها و رباط‌های کف لگن تأثیر بگذارد و آنها را بیشتر در معرض افتادگی رحم قرار دهد.

یائسگی

کاهش سطح استروژن در طول یائسگی می‌تواند منجر به از دست دادن توان عضلانی و قدرت بافت در ناحیه لگن شود و به افتادگی رحم کمک کند.

مطالب پیشنهادی: علائم هشدار دهنده سرطان تخمدان چیست؟ راه‌ های پیشگیری و درمان

سرفه و یبوست مزمن

شرایطی که باعث سرفه یا زور زدن مزمن می‌شوند مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و یبوست مزمن، می‌توانند فشار داخل شکم را افزایش دهند که به نوبه خود می‌تواند کف لگن را ضعیف کند و رحم را دچار افتادگی کند.

چاقی

وزن اضافی بدن می‌تواند فشار بیشتری را بر کف لگن وارد کند و خطر افتادگی رحم را افزایش دهد.

بلند کردن اجسام سنگین

بلند کردن مکرر اجسام سنگین به خصوص زمانی که غیر اصولی انجام شود، می‌تواند عضلات و رباط‌های لگن را تحت فشار قرار دهد و احتمال افتادگی رحم را افزایش دهد.

عوامل ژنتیکی

ممکن است یک عامل ژنتیکی در ایجاد افتادگی رحم وجود داشته باشد، به این معنی که برخی از زنان ممکن است به دلیل سابقه خانوادگی خود بیشتر از افراد دیگر مستعد ابتلا به این بیماری باشند.

بیشتر بخوانید: ۸ نشانه افتادگی رحم و دلایل ابتلا به آن

علایم افتادگی رحم

علائم افتادگی رحم می‌تواند از نظر شدت متفاوت باشد. از جمله علایم رایج این عارضه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس پری یا فشار در لگن
• ناراحتی یا درد واژن
• خونریزی واژینال یا لکه بینی
• بی اختیاری ادرار
• مشکل در تخلیه مثانه یا روده
• کمر درد
• بیرون زدگی رحم یا وجود برآمدگی در دهانه واژن

پیشنهاد ویژه نی نی بان: فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر

افتادگی رحم چه عوارضی دارد؟

در حالی که افتادگی رحم یک وضعیت قابل مدیریت و درمان است، اما در صورت عدم توجه می‌تواند منجر به عوارض متعددی شود. درک این عوارض و اقدام سریع جهت دریافت درمان، برای حفظ سلامت زنان بسیار مهم است.

عفونت های مکرر

افتادگی رحم می‌تواند جریان طبیعی ادرار را مسدود کند و منجر به تخلیه ناقص مثانه شود. این ادرار باقیمانده می‌تواند یک محیط مساعد برای رشد باکتری ایجاد کند که به طور بالقوه منجر به عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) می‌شود.

بی اختیاری ادرار

همان‌طور که رحم پایین می‌آید و به مثانه فشار وارد می‌کند، می‌تواند باعث بی اختیاری ادرار شود. این وضعیت منجر به نشت ناخواسته ادرار در حین فعالیت‌هایی مانند سرفه، عطسه یا خندیدن می‌شود.

مشکلات روده

افتادگی رحم ممکن است رکتوم را نیز تحت تأثیر قرار دهد و منجر به علائمی مانند مشکل در دفع مدفوع یا بی اختیاری مدفوع شود. این مسائل می‌تواند از نظر جسمی و حتی روانی برای فرد آزار دهنده و ناراحت کننده باشد.

مطالب پیشنهادی: رکتوسل در زنان چیست؟ / جراحی رکتوسل

اختلال جنسی

زنان مبتلا به افتادگی رحم ممکن است در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی یا درد کنند. تغییرات فیزیکی ناشی از افتادگی می‌تواند بر عزت نفس و سلامت جنسی زن تأثیر بگذارد و زندگی جنسی و رابطه عاطفی او را تحت تأثیر قرار دهد.

کاهش کیفیت زندگی

ناراحتی و درد مرتبط با افتادگی رحم می‌تواند بر کیفیت کلی زندگی زن تأثیر منفی بگذارد. ممکن است فعالیت بدنی را محدود کند، بر رفاه عاطفی تأثیر بگذارد و روابط اجتماعی فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

افتادگی سایر اندام ها

افتادگی رحم اغلب با افتادگی اندام‌های لگنی همراه است، به این معنی که سایر اندام‌های لگن مانند مثانه و روده نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. این شرایط می‌تواند منجر به یک عارضه بالینی پیچیده‌تر و چالش برانگیزتر شود.

پریشانی روانی

مقابله با افتادگی رحم و عوارض آن می‌تواند منجر به اضطراب، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس فرد در رابطه جنسی شود. عوارض عاطفی این شرایط را نباید دست کم گرفت و باید برای بهبود آن اقدام کرد.

بیشتر بخوانید: زندگی زنان بعد از هیسترکتومی و برداشتن رحم

روش‌ های پیشگیری و درمان افتادگی رحم

پیشگیری از عوارض افتادگی رحم در درجه اول شامل جستجوی مراقبت‌های پزشکی و پیروی از یک رویکرد پیشگیرانه برای مدیریت این بیماری است. در ادامه به بررسی انواع روش‌های پیشگیری و درمان این عارضه خواهیم پرداخت.

اصلاح سبک زندگی و درمان های خانگی

در موارد افتادگی خفیف رحم، برخی از زنان ممکن است از طریق اصلاح سبک زندگی و درمان‌های خانگی ساده تسکین پیدا کنند. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات کف لگن (کگل): تقویت عضلات کف لگن می‌تواند به حمایت از رحم کمک کند. تمرینات کگل، که شامل انقباض و شل کردن این عضلات است، می‌تواند به طور منظم برای بهبود وضعیت عضلات لگن انجام شود.
• مدیریت وزن: حفظ وزن متعادل می‌تواند فشار روی ناحیه لگن را کاهش دهد و به طور بالقوه علائم را کاهش دهد.
• تغییرات رژیم غذایی: رژیم غذایی سرشار از فیبر می‌تواند از یبوست جلوگیری کرده و می‌تواند افتادگی رحم را بهبود بخشد. هیدراتاسیون کافی در طول روز نیز امری ضروری است.
• اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین: کاهش فشار روی کف لگن با پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین و استفاده از تکنیک‌های صحیح بلند کردن اجسام، بسیار مهم است.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: 

درمان های پزشکی

در مواردی که افتادگی رحم شدیدتر است و به درمان‌های خانگی و پیشگیرانه پاسخ نمی‌دهد، مراجعه به پزشک برای دریافت درمان مناسب بسیار حیاتی است.

استفاده از پساری

پساری یک وسیله پزشکی است که می‌تواند برای حمایت از رحم و کاهش علائم افتادگی رحم در واژن قرار داده شود. انواع مختلفی از پساری وجود دارد که بر اساس شرایط و ترجیحات فرد، نوع مناسب انتخاب می‌شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی که اغلب توسط یک درمانگر تخصصی کف لگن انجام می‌شود، می‌تواند به تقویت عضلات لگن، بهبود وضعیت بدنی و آموزش تکنیک‌هایی به زنان برای مدیریت و کاهش علائم افتادگی رحم کمک کند.

درمان جایگزین هورمونی

برای زنان یائسه، درمان جایگزین هورمونی (HRT) ممکن است برای رسیدگی به تغییرات هورمونی که می‌تواند بافت‌های لگنی را ضعیف کند، توصیه شود. HRT می‌تواند به حفظ استحکام بافت این ناحیه و کاهش خطر افتادگی رحم کمک کند.

مداخلات جراحی

در موارد شدیدتر افتادگی رحم، ممکن است اقدامات جراحی برای ترمیم و بازگرداندن رحم به موقعیت طبیعی خود لازم باشد. گزینه‌های جراحی عبارتند از:

• هیسترکتومی واژینال: این روش شامل برداشتن رحم از طریق کانال واژن است. این یک درمان رایج برای افتادگی شدید رحم است.
• هیسترکتومی شکمی: در برخی موارد ممکن است رحم از طریق یک برش شکمی برداشته شود، به خصوص زمانی که سایر اندام‌های لگنی نیز افتادگی داشته باشند.
• تعلیق رحم: در این نوع جراحی، پزشک با اتصال مجدد رباط‌های لگن، رحم را به موقعیت اصلی خود باز می‌گرداند.

مطالب پیشنهادی: تشخیص بیماری ها در آزمایشگاه کلینیکال چگونه است؟

کلام آخر

همان طور که اشاره کردیم، افتادگی رحم عارضه‌ای است که بسیاری از زنان را به خصوص با افزایش سن و گذراندن دوران بارداری و زایمان تحت تأثیر قرار می‌دهد. با درک علل و عوارض آن، زنان می‌توانند اقداماتی را برای کاهش این آسیب‌ها انجام دهند و در صورت نیاز، به دنبال مراقبت‌های پزشکی مناسب باشند. مداخله زودهنگام و اصلاح سبک زندگی می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مبتلا به افتادگی رحم را بهبود بخشد.