همشهری آنلاین، فاطمه عباسی؛ به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها خودشان را آنطوری که هستند دوست ندارند! شاید چون کمبودهایشان زیاد است؛ مثلا از هنگامی که نطفه کشوری به نام اسرائیل را در خاورمیانه و حوالی سال های ۱۸۹۰ کاشتند، فهمیدند که فقدان منابع، به ویژه آب، اجازه نمی‌دهد که این کشور جعلی در سرزمین غصبی به شکلی مطلوب تاسیس شود. از طرف دیگر، آب یک ضرورت غیرقابل چشم پوشی برای تاسیس و ماندگاری رژیم صهیونیستی است.
اینجا بود که به فکرشان زد نیازهای خود را از طریق همسایگان، تامین کنند و از همان زمان و به انحای گوناگون، دست درازی به امکانات آبی منطقه هلال خضیب (منطقه حاصلخیز لبنان، سوریه، اردن، فلسطین و بخشی از عراق) را در دستور کار خود قرار دادند. اهمیت آب برای یهودیان آنقدر زیاد است که از گذشته های دور، به دولت یهود، دولت آب گفته‌اند.
تئودور هرتزل یکی از بنیانگذاران صهیونیسم، اصرار بر تصرف منابع آبی منطقه داشت و این را به عنوان یک استراتژی موثر و راهگشا معرفی میکرد. او در سال ۱۸۹۷ در نخستین کنگره جنبش صهیونیسم در شهر بازل سوئیس اعلام کرد: پایه دولت یهود را تا ۵۰سال آینده از شمال به لیتانی در لبنان، گسترش خواهیم داد.
مجله جوییش آبزرور در سال ۱۹۷۳ نامه ای را از حییم وایزمن یکی دیگر از رهبران صهیونیسم، مربوط به سال ۱۹۱۹ منتشر کرد که در آن آمده با توجه به جمیع جهات لازم است که مرزهای شمالی دولت یهود، به دشت لیتانی و بلندی های جبل الشیخ غربی و جنوبی بپیوندد تا بتوان بر آب های منطقه مسلط شد. همچنین وایزمن در سال ۱۹۲۰ در نامه ای به وزیر امور خارجه وقت دولت انگلیس می نویسد: آب، عنصر اساسی برای امنیت و بقای کشور اسرائیل است .
در سال ۱۹۳۸ هوراس منیرگالین و لاودر ملک آب شناس و خاک شناس آمریکایی برای انجام تحقیقاتی به منطقه هلال خضیب اعزام شدند. پس از ۶سال(۱۹۴۴) نتیجه تحقیقات آنان نشان داد که برای تشکیل کشور اسرائیل، حتما لازم است بر آب های منطقه تسلط یابند و آینده در دست کشوری خواهد بود که سلطه خود را بر لیتانی و یرموک و منابع آبی اردن گسترش دهد.
در همین زمینه بود که در سندی که در سال ۱۹۴۱ دیوید بن گوریون، رهبر رژیم صهیونیستی و اولین نخست وزیر اسرائیل نوشت، تاکید کرد که آب رودخانه اردن و رود لیتانی در لبنان باید در مرزهای این کشور جعلی گنجانده شود تا بقای دولت آینده یهود تضمین شود.
اما رود لیتانی کجاست؟
نهر لیطانی یا لیتانی، رودخانه اصلی لبنان و عامل ثروت این سرزمین است که از دره های بعلبک سرچشمه گرفته و به سمت جنوب غربی این کشور مسافتی ۱۴۵ کیلومتری را طی می کند و در شمال صور به مدیترانه می ریزد. این یک رودخانه کاملا لبنانی است و سرچشمه و خروجی اش به دریا کاملا درون سرزمین لبنان واقع شده است.
این رود یکی از گسترده ترین منابع آبی این کشور است که مناطق کشاورزی لبنان را آبیاری می کند و به همین دلیل اداره رودخانه لیطانی، که در سال ۱۹۵۴ تأسیس شد، مدیریت این منبع ارزشمند را برای افزایش زمین های تحت آبیاری ، تولید برق و توسعه مناطق تفریحی در دست دارد.
این رود زیبا اما ماجراهای زیادی دارد.
در ژوئن ۱۹۴۱ و در بحبوحه جنگ جهانی دوم، دهانه ورود رودخانه به مدیترانه محل حمله کماندوهای انگلیسی و نیروهای استرالیایی به نیروهای ویشی فرانسوی بود که به نبرد رودخانه لیتانی معروف شد.
بعد از چند دهه، رژیم اشغالگر قدس در ژوئن ۱۹۸۲میلادی به لبنان حمله کرد تا به ادعای خودش با مبارزان فلسطینی مقابله کند و دیواری امنیتی در مرزهای شمالی خود بکشد اما ظاهرا این بهانه ای بیش نبود چون تا بالای رود لیتانی و حوالی بیروت پیش رفت.
حزب الله لبنان و مقاومت در مقابل دست به کار شدند و در همان ماه های نخست اشغال لبنان، رژیم صهیونیستی را وادار کردند از بیروت تا شهر صیدا و بقاع غربی عقب نشینی کند و یک پیروزی تاریخی رقم زدند.
حمله اسرائیل به لبنان که به جنگ ۳۳روزه مشهود شد، تلاش دیگری برای سلطه بر منابع آبی جنوب لبنان بود و اگرچه با مقاومت حزب و مردم جنوب موفق نشد اما اصرار این رژیم در تسلط بر منطقه لیتانی از طریق قطعنامه ۱۷۰۱ و حضور نیروهای یونیفل در این منطقه، تلاشی در همین زمینه است.
اکنون نیز با آغاز جنگ ۷ اکتبردر غزه، اسرائیل بار دیگر تلاش کرد تا با پیش کشیدن ادعای نقض قطعنامه ۱۷۰۱راه خود را به لیتانی باز کند با این حال تحلیلگران معتقدند این رژیم ابتدا باید ازمزارع شبعا و کفرشوبا عقب نشینی کند تا اینکه اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ را بخواهد.
این قطعنامه که در سال ۲۰۰۶ میلادی صادر شد، هیچ گاه منجر به آتش بس دائمی نشد بلکه حملات به صورت جزئی متوقف شد در حالی که اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ مستلزم رسیدگی به وضعیت پرونده مزارع شبعا، کفر شوبا و احترام به حاکمیت لبنان است.
خلاصه اینکه تلاش های بین المللی برای اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ به منظور دور نگه داشتن لبنان از جنگ همه جانبه، بیهوده و بی فایده بوده و جانبداری از اسرائیل و خدمت به منافع ان را ثابت کرده است.
گفتنی است قطعنامه ۱۷۰۱ از قطعنامه‌های شورای امنیت است که در ۱۱ اوت ۲۰۰۶ (۲۰ مرداد ۱۳۸۵) برای پایان دادن به جنگ میان حزب‌الله لبنان و اسراییل صادر شد. شورای امنیت سازمان ملل متحد سرانجام بعد از گذشت ۳۲ روز از تهاجم رژیم صهیونیستی به لبنان ، این قطعنامه آتش بس را صادر کرد.
بر اساس این قطعنامه، حزب‌الله لبنان باید به ساحل شمالی رودخانه لیتانی عقب‌نشینی کند تا راه را برای استقرار ارتش ملی لبنان و نیروهای پاسدار صلح هموار سازد. همچنین ارتش اسرائیل موظف است با آغاز استقرار این نیروها، نیروهای خود را از مناطق جنوبی لبنان خارج کند.
۸ اکتبر سرآغاز تهاجم دوباره
اسرائیل به دنبال عقب نشینی نیروهای حزب الله به شمال رودخانه لیتانی است، همانطور که در قطعنامه ۱۷۰۱ آمده، در همین راستا و بر اساس سندی که رویترز مشاهده کرده، از نیروهای حزب الله خواسته شده ۱۰ کیلومتر از مرز عقب نشینی کنند و این پیشنهاد فرانسه در ظاهر با هدف پایان دادن به مناقشه لبنان و اسرائیل به بیروت ارائه شده است.
با آغاز جنگ ۷ اکتبر، بین مقاومت لبنان و اسرائیل در مرزهای شمالی نیز درگیری آغاز شد و در حالیکه پاریس و واشنگتن به حمایت از اسرائیل سخن می گفتند، همگان نگران برافروخته شدن آتش در مرزهای شمالی رژیم صهیونیستی بودند.
اسرائیل با برهم زدن قواعد همیشگی جنگش در لبنان در بیروت و شهرهای شمالی عملیات تروریستی انجام داد؛ دشمن اسرائیلی روز ۱۹ فوریه حملات خود را در شمال رودخانه لیتانی تا عمق بیش از چهل کیلومتری گسترش داد و ضمن هدف قرار دادن تأسیسات صنعتی در مجاورت شهر ساحلی غازیه در جنوب صیدا مدعی شد زیرساخت های نظامی حزب الله را بمباران کرده است.
در پی ترورها و حملات اسرائیل، در ۲۷ دسامبر، الی کوهن، وزیر امور خارجه اسرائیل، گفت: «سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله باید بفهمد که او نفر بعدی است، مگر اینکه حزب‌الله به سمت شمال رودخانه لیتانی حرکت کند». وزیر امور خارجه اسرائیل خاطرنشان کرد که حذف حزب الله از مرزها یا از طریق دیپلماسی یا جنگ انجام می شود.
نصرالله در پاسخی که در سخنرانی ۲۴ بهمن خود اظهار داشت، گفت: این اسرائیل نیست که توان شرط گذاشتن دارد بلکه این مقاومت است که شروط را وضع می‌کند. لبنان در شرایط بدی قرار ندارد و اسرائیل نمی‌تواند برای ما شرط بگذارد که چند کیلومتر از مرز عقب بنشینیم. وی اضافه کرد: من به دوستان لبنانی می‌گویم که در مذاکرات باید خواسته‌هایی به قطعنامه ۱۷۰۱ افزوده شود.
دبیرکل حزب الله لبنان در سخنان خود تاکید کرد: یکی از صهیونیست‌ها گفته بود که حزب‌الله را باید به آن‌سوی رود لیتانی عقب برانیم که البته جواب گرفته بود ما اگر رودخانه را به خط مرزی منتقل کنیم راحت تر است تا اینکه حزب‌الله را عقب برانیم!
اما این پایان درگیری‌های مقاومت برای حراست از سرزمینی که متعلق اهالی بومی آن است نشد و از آن تاریخ جبهه نبرد در جنوب لبنان همچنان پر آتش است تا آنجا که روز گذشته یک تن از اعضای حزب الله و دو تن از فرماندهان نیروهای فجر -شاخه نظامی جماعت اسلامی لبنان- در جنوب به شهادت رسیدند و آمار شهدای مقاومت را به ۲۷۴ نفر از آغاز طوفان الاقصی رساندند.
