زمین خوردن در دوران بارداری نسبتاً شایع است و بخشی از آن به تغییرات فیزیکی در بدن زن باردار برمیگردد. به دلیل رشد شکم، مرکز ثقل بدن تغییر کرده و ممکن است حفظ تعادل دشوارتر شود. همچنین، شل شدن مفاصل و رباطها به دلیل تغییرات هورمونی میتواند باعث شود که مفاصل به خوبی ثابت نباشند و احتمال زمین خوردن بیشتر شود.
اگر زنی در دوران بارداری زمین بخورد، به خصوص اگر ضربه به ناحیه شکم وارد شده باشد، باید اقدامات زیر را انجام داد:
آرامش خود را حفظ کنید و روی تنفس خود تمرکز کنید.
اگر درد شدید، خونریزی واژینال، یا هرگونه علائم غیرعادی مثل کاهش حرکت جنین احساس کردید، به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
در هر حال، بهتر است که پس از زمین خوردن، با پزشک خود تماس بگیرید و وضعیت را توضیح دهید. پزشک میتواند راهنمایی لازم را در مورد انجام آزمایشها یا معاینههای بیشتر به شما ارائه کند.
زمین خوردن در دوران بارداری در شرایط زیر ممکن است نیاز به توجه ویژه داشته باشد و نباید در پیگیری آن تعلل کنید:
درد شکمی یا خونریزی واژینال: هر گونه درد یا خونریزی بعد از ضربه به شکم میتواند نشانهی مشکلات جدیتر باشد.
کاهش یاعدم حرکت جنین: اگر حس کردید که حرکات جنین کمتر شده یا متوقف شده است، باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
ضربه به شکم: اگر ضربه مستقیم به شکم وارد شده باشد، احتمال آسیب به جفت و جنین وجود دارد و باید معاینه دقیقتری انجام شود.
درد شدید یا تورم: اگر دچار درد شدید در هر نقطهای از بدن (به خصوص کمر یا شکم) شدید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
در برخی موارد، زمین خوردن در دوران بارداری ممکن است نگرانکننده نباشد. اما چه مواردی؟
زمین خوردن بدون ضربه مستقیم به شکم: اگر زمین خوردن به گونهای باشد که به شکم ضربهای وارد نشده و ضربهی اصلی به قسمتهایی مثل دست یا پاها وارد شده باشد، ممکن است خطر چندانی برای جنین نداشته باشد. عدم وجود علائم خطر: اگر بعد از زمین خوردن هیچ گونه درد، خونریزی، یا کاهش حرکت جنین نداشته باشید و حالتان خوب باشد، احتمالاً مسئلهای جدی وجود ندارد.
در هر صورت، در دوران بارداری احتیاط و دقت در چنین مواردی ضروری است و بهتر است در صورت اتفاقاتی این چنین با پزشک مشورت کنید.