به گزارش بهداشت نیوز، بچهها میتوانند دچار همان مشکلات سلامت روان بزرگسالان شوند اما علائم آنها ممکن است متفاوت باشد. به همین دلیل است که به عنوان والدین یا مراقبان کودک باید یاد بگیریم که گوش به زنگ چه چیزی باشیم و چگونه به آنها کمک کنیم. دیدن یک مشکل یا بیماری روانی در بچهها میتواند برای والدین دشوار باشد. در نتیجه، بسیاری از بچههایی که میتوانند از درمان بهرهمند شوند، کمک مورد نیازشان را دریافت نمیکنند. در این مطلب با علائم هشدار بیماری روحی و روانی در بچهها آشنا میشوید. گفتن این نکته در شروع نیز مهم است که بیشتر ما از واژهٔ منتالی (mentaly) به معنای روحی یا روانی، یعنی چیزی که مربوط و متعلق به روح و روان فرد است به راحتی استفاده میکنیم و از به زبان آوردنش نمیترسیم، ولی وقتی پای معنای آن به زبان فارسی خودمان میرسد، ترس و واهمه شروع میشود. در این لحظه بیاییم کمی منطقیتر با این موضوع مورد بحث مهم برخورد کنیم تا افراد آگاهتری برای پذیرش مشکلاتمان باشیم.
اختلالات سلامت روان
سلامت روان، سلامت عمومیشیوهٔ تفکر شما و نحوهٔ کنترل و تنظیم احساسات و رفتارتان است. بیماری روانی یا اختلال سلامت روان به عنوان الگوها یا تغییراتی در تفکر، احساسات یا رفتار که میتوانند منجر به پریشانی شخص یا مختل شدن توانایی عملکرد نرمال و طبیعی او شوند تعریف میشود.
اختلالات سلامت روانی در بچهها عموماً به عنوان تأخیرها یا آشفتگیهایی در شیوهٔ تفکر، رفتارها، مهارتهای اجتماعی یا تنظیم احساسات به شکلی متناسب با سن تعریف میشود. این مشکلات برای بچهها پریشانیآور است و توانایی آنها برای عملکرد خوب در خانه، مدرسه یا دیگر موقعیتهای اجتماعی را مختل میکند.
تشخیص اختلالات سلامت روانی در بچهها دشوار است، زیرا رشد نرمال و طبیعی دوران کودکی فرایندی شامل تغییر و تحول است. به علاوه، علائم یک اختلال ممکن است با توجه به سن کودک متغیر باشد و بچهها ممکن است نتوانند توضیح دهند که چه احساسی دارند یا چرا رفتار خاصی دارند.
همچنین نگرانیها در مورد برچسبهای نادرست و ناآگاهانهٔ مرتبط با بیماری روانی در جامعه، استفاده از داروها و هزینههای درمانی، مشکلات، برنامهریزی برای پیدا کردن پزشک مناسب و مدیریت درمان نیز ممکن است والدین را از دریافت مراقبت و کمک برای کودکی که مشکوک به بیماری یا اختلال روانی است، بازدارد.
نشانههایی آشکار
تغییرات سریع در رفتار کودک میتواند دلیلی باشد بر روان آسیبدیده. به عنوان مثال اگر کودکی فعال است به یکباره ساکت و گوشه گیر می شود و یا یک دانشآموز موفق شروع با افت شدید درسی مواجه میشود باید سریع نگران روان او شد.
اگر کودکی به یک باره احساساتش را تغییر می دهد، زمانی که خوشحال به یکباره غمگین، ناراحت و یا عصبانی شود باید نگران حال او شد.
درصورتی که کودکی زیاد هم اهل حرف زدن نیست و یا نه برعکس خیلی پرحرف است اما به یکباره تغییر رفتار میدهد باید به آسیب روحی او شک کرد.
درصورتی که کودک و یا نوجوانی به احساسات اطرافیانش بیتفاوت باشد و احترامیبرای احساسات آنها قائل نباشد، یک پای ماجرا میلنگد.
آسیب عمدی به خود چه در کودکی و چه در نوجوانی میتواند جدی باشد. در این شرایط باید با او صحبت کرد و در صورت لزوم از کمک خانواده و یا مشاوره برای بهتر شدن شرایط روحی کودک و یا نوجوان استفاده کرد.
انجام حرکتهای عجیب و تکراری که بازی ساده نیست میتواند پیام مخفی داشته باشد برای این که به والدین بگوید، کودک و یا نوجوان خانواده نیاز به کمک دارد.
درصورتی که در انجام امور عادی مانند کارهای روزانه، انجام تکالیف و یا حتی جمع کردن وسایل اتاقش با مشکل روبهرو شده است.
درصورتی که به یکباره از خوردن برخی از مواد غذایی ابراز تنفر میکند و رژیمهای غذایی ناسالمی را انتخاب میکند.