رفیک ؛ داماهی

گرد و غبار لحظه اُن (گرد و غبار لحظه‌ها)
وقتي بنينت رو دلُن (وقتي بشينه رو دل‌ها)
رفاقتم ابين اريت (دوستي هم از بين ميره)
وقتي كه آدم بَشت غرق (وقتي كه آدم غرق بشه)
تو خاشي و تو زرق و برق (تو خوشي و تو زرق و برق)
همدلي از رواج اكيت (همدلي از رواج مي‌افتد)
رفيك روز بي‌كسي (رفيق روز بي‌كسي)
يادش اريت فرياد رسي (یادش ميره فرياد رسي)
جواب سر بالا تديت (جواب سر بالا میده)
فاصله شهر دلُن (فاصله شهر دل‌ها)
از تو زمين تا آسمون (از تو زمين تا آسمان)
كينه اگريت را اتيت (كينه مي‌گيره و راه مياد)
تا كه بخواي بي خو بيايي (تا كه بخواي به خودت بيايي)
تو چاه تنهايي اكيي (تو چاه تنهايي مي‌افتي)
غصه اتات شادي اريت (غصه مياد شادي ميره)
چوك غمين كوچه گرد (پسر غمگين كوچه گرد)
شوو كه ابوت أسير درد (شب كه ميشه اسير درد)
درد دلي وا كه بگيت (درد دلش رو به كي بگه)
پنجه زهركي غم (پنچه زهردار غم)
خنجار ازنت تو رو آدم (چنگال مي‌اندازه تو صورت آدم)
جووني از صورت اسيت (جواني رو از صورت بر میداره)