فعال سیاسی عضو حزب کمونیست نروژ

در ۱۹۲۳ دبیر کل حزب کمونیست نروژ شد و از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۰ رئیس آن بود. در این دوره وی از اعضای وفادار به مسکو به شمار می‌رفت تا جایی که از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۸ در مسکو اقامت گزید. وی همچنین معاون حزب کمونیست این کشور در پایان جنگ جهانی بود.

وی در اوت۱۹۴۰ بازداشت شد؛ اما پس از بازجویی آزاد شد. پس از آن زندگی مخفیانه خود را آغاز کرد. در ۱۹۴۱ پس از بازداشت رهبر حزب هنری ویلهلم کریستین سن -در پی یورش آلمان به شوروی در ژوئن ۱۹۴۱- دبیر کل حزب شد.

وی در دوران اشغال نروژ از سوی آلمان نازی رهبری یک سازمان مقاومت مخفی را بر عهده گرفت. وی توانست از یک مقر متمرکز گروه‌های مقاومت را در نقاط مختلف کشور فعال نگه دارد. این پایگاه بخش‌های مختلفی مشتمل بر اقتصاد، ترابری، اطلاعات، کشاورزی، زنان و... داشت. کمپ یادشده در مزارع کوهستانی واقع بود و هر از گاه جابه‌جا می‌شد؛ اما دفاتر مرکزی مخفی در اسلو و سایر شهرها داشت.

آلمان‌ها تلاش‌های زیادی برای دستگیری فوروباتن و سازمان مقاومت کمونیستی انجام دادند؛ اما با آنکه بسیاری از اطرافیان و یاران او را دستگیر کردند، هرگز نتوانستند به او دسترسی بیابند. وی پس از جنگ هم تا ۱۹۴۷ در حزب کمونیست نقشی محوری ایفا کرد؛ اما در این زمان جایگاه دبیر کل را از دست داد و در ۱۹۴۹ از حزب و در پی بروز اختلافات داخلی و متهم شدن به هواداری از ملی‌گرایی اخراج شد. هرچند فوروباتن فعالیت‌های سیاسی خود را ادامه داد؛ اما در دوران جنگ سرد از فعالیت‌های حزبی منزوی شد و در ۱۹۷۵ در اسلو درگذشت.