تأثیر اضطراب بر بدن

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر کسی هر از گاهی اضطراب را تجربه می‌کند، اما اضطراب مزمن می‌تواند در کیفیت خوب زندگی شما اختلال ایجاد کند. اگرچه شاید اضطراب را بیشتر با تغییرات رفتاری بشناسند، اما می‌تواند عواقب جدی بر سلامت جسمی شما نیز داشته باشد.

امروز، می‌خواهیم در مورد تاثیرات عمده اضطراب در بدن صحبت کنیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، با ما همراه باشید.

تأثیر اضطراب بر بدن
اضطراب یک قسمت عادی از زندگی محسوب می‌شود. به عنوان مثال، شما ممکن است قبل از پیوستن به یک گروه یا انجام مصاحبه شغلی احساس اضطراب کرده باشید.

اضطراب در کوتاه مدت تنفس و ضربان قلب شما را افزایش می‌دهد و جریان خون به مغز را متمرکز می‌کند؛ یعنی جایی که شما به آن نیاز دارید. این واکنش کاملا بدنی شما را آماده می‌کند تا با یک وضعیت شدید رو به رو شوید.

اگر اضطراب بیش از حد شدید شود، ممکن است احساس سبکی سر و حالت تهوع کنید. حالت اضطراب بیش از حد یا مداوم می‌تواند تأثیر مخربی بر سلامت جسمی و روانی شما بگذارد.

اختلالات اضطراب می‌توانند در هر مرحله از زندگی اتفاق بیفتند، اما معمولاً در سنین میانسالی شروع می‌شوند. موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) می‌گوید زنان بیشتر از مردان دچار اضطراب اضطراب می‌شوند.

تجربیات استرس زا در زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب را نیز افزایش دهد. علائم ممکن است بلافاصله یا سال‌ها بعد شروع شوند. داشتن یک وضعیت پزشکی جدی یا اختلال در مصرف مواد نیز می‌تواند به یک اختلال اضطراب منجر شود.

انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که شامل موارد زیر هستند:

۱- اختلال اضطراب عمومی (GAD)
اختلال اضطراب عمومی با اضطراب بیش از حد و بدون دلیل منطقی شناخته می‌شود. انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) تخمین می‌زند حدود ۶٫۸ میلیون بزرگسال آمریکایی هر سال مبتلا به اختلال اضطراب عمومی می‌شوند.

اختلال اضطراب عمومی هنگامی تشخیص داده می‌شود که نگرانی شدید در مورد انواع چیز‌ها به مدت شش ماه یا بیشتر طول بکشد. اگر یک مورد خفیف از اختلال اضطراب عمومی دارید، احتمالاً می‌توانید فعالیت‌های عادی روزانه خود را انجام دهید. موارد شدیدتر ممکن است تأثیر عمیقی بر زندگی شما داشته باشد.

۲- اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی شامل ترس فلج کننده از موقعیت‌های اجتماعی و قضاوت یا تحقیر دیگران است. این هراس شدید اجتماعی می‌تواند فرد را با احساس شرم و تنهایی مواجه کند.

انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا خاطر نشان می‌کند حدود ۱۵ میلیون نفر از بزرگسال آمریکایی با اختلال اضطراب اجتماعی زندگی می‌کنند. سن شروع این عارضه در حدود ۱۳ سالگی است. بیش از یک سوم افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی قبل از پیگیری کمک، یک دهه یا بیشتر صبر می‌کنند.

۳- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
اختلال استرس پس از سانحه بعد از مشاهده یا تجربه رخداد یا واقعه آسیب زا بروز می‌کند. علائم می‌توانند بلافاصله شروع شده یا سال‌ها به تأخیر بیفتند. علل شایع این اختلال جنگ، بلایای طبیعی یا حمله فیزیکی هستند. اپیزود‌های اختلال استرس پس از سانحه ممکن است بدون هشدار یا علامت قبلی آغاز شود.

۴- اختلال وسواسی و اجباری (OCD)
افراد مبتلا به اختلال وسواسی و اجباری ممکن است بیش از حد تمایل به انجام آداب و رسوم خاص (اجباری) با احساس ناراحتی داشته باشند یا افکار مزاحم و ناخواسته‌ای را تجربه کنند که می‌تواند ناراحت کننده باشند (وسواس).

شستن مرتب دست‌ها، شمارش یا چک کردن چیزی از اجبار‌های رایج این اختلال است. وسواس عمومی شامل نگرانی در مورد پاکیزگی، انگیزه‌های تهاجمی و الزام به تقارن داشتن چیز‌ها است.

۵- فوبیا
موارد فوبیا شامل ترس از فضا‌های تنگ (کلاستروفوبیا)، ترس از ارتفاعات (آکروفوبیا) و بسیاری موارد دیگر است. ممکن است شما اضطراب شدید داشته باشید و بخواهید از مواجه شدن با چیز‌ها یا وضعیت‌های ترساننده خودداری کنید.

۶- اختلال هراس
این اختلال باعث حملات هراس، احساس بی اختیار و خود به خودی اضطراب، وحشت یا عذاب قریب الوقوع می‌شود. علائم جسمی شامل تپش قلب، درد قفسه سینه و تنگی نفس است.

این حملات ممکن است در هر زمانی اتفاق بیفتد. همچنین می‌توانید نوع دیگری از اختلال اضطراب را در کنار اختلال هراس نیز داشته باشید.

سیستم عصبی مرکزی
اضطراب طولانی مدت و حملات هراس باعث می‌شود که مغز شما به طور منظم هورمون‌های استرس آزاد کند. این حالت می‌تواند تعداد دفعات علائمی مانند سردرد، سرگیجه و افسردگی را افزایش دهد.

هنگامی که احساس اضطراب و استرس می‌کنید، مغز شما سیستم عصبی تان را با موج زیادی از هورمون‌ها و مواد شیمیایی مواجه می‌کند تا به شما در پاسخ به یک تهدید کمک نماید. آدرنالین و کورتیزول دو نمونه از این هورمون‌ها هستند.

اگرچه وقوع اتفاق‌های پر استرس گاه به گاه مفید است، اما قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند در طولانی مدت برای سلامتی جسمی شما مضر باشد. به عنوان مثال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض کورتیزول می‌تواند باعث افزایش وزن شود.

سیستم قلبی عروقی
اختلالات اضطرابی می‌توانند باعث تند شدن ضربان قلب، تپش قلب و درد در قفسه سینه شوند. همچنین، ممکن است شما در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا و بیماری قلبی قرار بگیرید. اگر در حال حاضر بیماری قلبی دارید، اختلالات اضطرابی شما ممکن است خطر انسداد شرایین قلب را افزایش دهد.

سیستم‌های دفع کننده و گوارشی
اضطراب بر سیستم‌های دفع کننده و هضم شما نیز تأثیر منفی می‌گذارد. ممکن است شما دچار معده درد، حالت تهوع، اسهال و سایر مشکلات گوارشی شوید. از دست دادن اشتها نیز می‌تواند رخ دهد.

ممکن است بعد از ابتلا به عفونت روده، بین اختلالات اضطرابی شما و ایجاد سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ارتباط وجود داشته باشد. سندرم روده تحریک پذیر می‌تواند باعث استفراغ، اسهال یا یبوست شود.

سیستم ایمنی
اضطراب می‌تواند پاسخ استرس جنگ یا گریز شما را برانگیزد و سیل مواد شیمیایی و هورمون‌هایی مانند آدرنالین را در سیستم شما رها کند.

در کوتاه مدت، این عارضه باعث افزایش نبض و تنفس شما می‌شود، بنابراین، مغز شما می‌تواند اکسیژن بیشتری دریافت کند. این امر شما را برای پاسخگویی مناسب به یک وضعیت شدید آماده می‌کند. سیستم ایمنی بدن شما حتی ممکن است تقویت مختصری داشته باشد. وقتی دچار استرس گاه به گاه می‌شوید، بدن شما بعد از گذراندن استرس به عملکرد طبیعی خود باز می‌گردد.

اما اگر به طور مکرر احساس اضطراب و استرس داشته باشید یا این حالت شما مدت زیادی طول بکشد، بدن شما هرگز به این سیگنال دست نمی‌یابد که به حالت عادی برگردد. این اضطراب می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و شما را در مقابل عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های مکرر آسیب پذیرتر کند. همچنین، اگر شما دچار اضطراب باشید، ممکن است واکسن‌های منظم و روتین شما مفید واقع نشود.

دستگاه تنفسی
اضطراب باعث تنفس سریع و کم عمق می‌شود. اگر به بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) مبتلا هستید، ممکن است به دلیل عوارض ناشی از اضطراب در بیمارستان بستری شوید. علاوه بر این، اضطراب می‌تواند علائم آسم را بدتر کند.

عوارض دیگر
اختلال اضطراب می‌تواند علائم دیگری از جمله موارد زیر را داشته باشد:

سردرد
فشار عضلانی
بی خوابی
افسردگی
انزوا و گوشه گیری اجتماعی
اگر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه هستید، ممکن است یک بار فلاش بک یا بازگشت به گذشته را بار‌ها و بار‌ها به عنوان یک رخداد آسیب زا تجربه کنید. ممکن است شما به راحتی عصبانی یا دچار اضطراب شوید و شاید از نظر عاطفی و احساسی عقب نشینی کنید. علائم دیگر شامل کابوس، بی خوابی و غم است.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/