وی درباره توافق هستهای با ایران گفت: همچنان فرصتی وجود دارد اما دولت جدید ایران توجه زیادی به این مسئله ندارد و طبعا بایدن امضای توافقی براساس شروط تهران را قبول نمیکند.
جفری گفت: احتمالا انتقال توجه آمریکا به آسیا باعث شده شرکایش در خاورمیانه احساس کنند بهتر است با هم همکاری بهتری داشته باشند. این مسئله خود را در توافقهای ابراهیم (توافقهای عادی سازی روابط میان اسرائیل و کشورهای عربی) و نزدیکی روابط میان ترکیه و قطر و عربستان و اسرائیل و مصر نشان میدهد. این مسئله خوبی است چراکه واشنگتن را به همکاری با شرکای متحد تشویق میکند.
وی درباره پرونده سوریه و تغییرات در معادله قدرت در این کشور از سوی روسیه گفت: تحولات به تضاد منافع بین روسیه و ایران اشاره دارند. مسکو خواهان معاملهای است که به نزاع و فروپاشی اقتصادی در سوریه پایان دهد اما در عین حال میداند که بهای آن آتش بس در ادلب و درعا و همکاری بیشتر برای اجرای قطعنامه 2254 شورای امنیت است. دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا پرونده سوریه را نادیده نگرفت و واشنگتن همچنان بخشی از ائتلاف بینالمللی ضد داعش است و کمکهای انسانی به سوریها میدهد. من پیش بینی میکنم که توجه آمریکا به پرونده سوریه افزایش یابد چراکه سوریه یک پرونده استراتژیک برای تمام منطقه است.
جفری درباره کافی بودن تحریمهای آمریکا برای مجبور کردن نظام سوریه به ارائه امتیازهای سیاسی واقعی گفت: نه این کافی نیست اما خوب است. فشار ترکیه و اسرائیل و به حاشیه راندن در اتحادیه عرب ممکن است به راهکاری برای نزاع منجر شود.
وی درباره ارتباط دولت کنونی با دمشق گفت: فکر نمیکنم تماس مستقیمی میان دولت کنونی و دمشق باشد اما معتقدم دولت بایدن آماده عادی سازی روابط با دمشق است در صورتی که به راهکار میانهای درباره قطعنامه شورای امنیت و کاهش حضور ایران و تغییر سیاستهای نظام سوریه و بازگشت آوارگان و الحاق مخالفان در ادلب و نیروهای سوریه دموکراتیک دست یابد.
جفری درباره لبنان مدعی شد: ایران و حزبالله مسئول آشوب کنونی و نبود نظام سیاسی هستند. آمریکا و کشورهای غربی نقشی غیر از نقش انسانی در لبنان ندارند. لبنان برای عراق، سوریه، یمن و دیگر کشورها درسی که بدانند اگر ایران مهار نشود چه اتفاقی خواهد افتاد.
310 310
