اختصاصی/ آثار فاجعه‌بار استرس بارداری در زندگی فرزندان

سرویس ترجمه بهداشت‌نیوز، نتایج یک مطالعه جدید حاکی از آن است که تجربه استرس‌های منفی یک فرد در دوران جنینی بر پاسخ‌های وی به موقعیت‌های پراسترس در دهه ۴۰ زندگیش تاثیرگذار است. این تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض استرس قبل از تولد به طور متفاوتی بر مردان و زنان تأثیر می گذارد - و این تأثیرات ممکن است یک عمر ادامه داشته باشد.

استرس زمانی اتفاق می‌افتد که خواسته‌ها یا چالش‌های زندگی باعث شود مغز و بقیه اعضای بدن به تنش عاطفی یا جسمی واکنش نشان دهند. عوامل استرس‌زا را می توان مثبت یا منفی دانست. استرس مثبت احتمالا ناشی از موقعیت‌هایی است که فرد احساس می‌کند می توان با آن کنار آمد، مانند چالش‌های روزمره و مسئولیت‌های مربوط به کار یا تحصیل. حتی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد چنین چالش‌هایی دارای مزایایی برای سلامتی است.


با این حال، اگر فرد احساس کند که بر این امورکنترل ندارد، عوامل استرس‌زای روزمره و متوسط ​​را می‌توان منفی دانست. استرس منفی ممکن است بیشتر در حوادث تغییردهنده زندگی مانند طلاق، از دست دادن شغل یا مرگ یکی از عزیزان تجربه کنیم و دریافت حمایت اجتماعی بیشتر می‌تواند به کاهش تأثیرات این موقعیت‌ها کمک کند. حتی بارداری نیز می‌تواند زمینه‌ساز استرس منفی در افراد شود.

 دانشمندان به درستی تاثیراتی که استرس بر سلامت جسمی و روانی می‌گذارد، تشخیص می‌دهند. چنانچه استرس طولانی‌مدت شود، می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن، دستگاه گوارش، سیستم قلب و عروق و سیستم تولید مثل تأثیر بگذارد. این تاثیرات بر دستگاه تولیدمثل اخیرا بیش از پیش مورد بررسی قرار می‌گیرد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد استرس مادر می‌تواند بر بارداری و عملکرد متابولیکی جنین و رشد عاطفی و شناختی آن اثر داشته باشد.

استرس مادر ناشی از حوادث زندگی، بلایای طبیعی، اضطراب و افسردگی خطر مشکلات عاطفی، رفتاری و شناختی کودک را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد. با این حال، دانشمندان مطمئن نبودند که این اثرات کوتاه‌مدت هستند یا ماندگارند. طی مطالعه‌ای که بیش از ۴ دهه طول کشید، دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد ۴۰ مرد و ۴۰ زن را از قبل از تولد تا اواسط زندگی تحت نظر گرفتند تا مشخص کنند آیا استرس قبل از تولد باعث ایجاد اختلال در تنظیم استرس در بزرگسالی می‌شود یا خیر.

نتایج این تحقیقات حاکی از تفاوت جنسیتی می‌باشد. نتایج اسکن MRI اختلافاتی را نشان داد که به طور متوسط ​​۴۵ سال بعد در اثر قرار گرفتن قبل از تولد در معرض سیتوکین‌های پیش التهابی ناشی از استرس مادران بر مردان و زنان تأثیر می گذارد.  در میان همه شرکت‌کنندگان، سطح پایین‌تر TNF-α قبل از تولد با فعالیت بیشتر در منطقه مغزی هیپوتالاموس ارتباط داشت. این مسئول هماهنگی فعالیت مغز و تنظیم کورتیزول، یک هورمون استرس است. با این حال، فقط در مردان، سطح پایین‌تر TNF-alpha باعث ایجاد ارتباط فعال‌تر بین هیپوتالاموس و ناحیه ای از مغز می‌شود که مسئول کنترل تکانه‌ها و احساسات است.


منبع: MedicalNewsToday/ آوریل ۲۰۲۱
مترجم: لیلا فرجی