به گزارش همشهری آنلاین، برخلاف پرسپولیس که شروع خوبی در لیگ بیست و پنجم نداشت، اما علی علیپور فصل را دقیقا همانگونه آغاز کرد که هواداران انتظارش داشتند. در سیستمی که وحید هاشمیان سرمربی سابق قرمزها در هفتههای ابتدایی پیاده کرده بود، علیپور نقطهی پایان تمام حملات این تیم بود.
در ۶ هفته ابتدایی آمار ضعیف ۴ گل زده را به ثبت رساند که تمامی این ۴ گل را علیپور برای سرخپوشان به ثمر رساند. او تا پایان هفته هشتم که آخرین بار هاشمیان روی نیمکت این تیم نشسته بود، از ۷ گل پرسپولیس ۵ گل را او وارد دروازه حریفان کرده بود که این موضوع نشان میدهد نرخ بهرهوری علیپور از موقعیتهای گلزنی برای قرمزهای پایتخت بود. او در روزهای که فوتبال ایران با کمبود مهاجم گلزن همراه است به خوبی نشان داد که غریزه گلزنی او هنوز به خوبی کار میکند. با بازگشت اوسمار و علاقه او به فوتبال هجومی به نظر میرسید علیپور تبدیل به ستاره بیچون و چرا و مرد گلزن پرسپولیس تبدیل شود اما شرایط برای این مهاجم ملیپوش کاملا تغییر کرد.
با بازگشت اوسمار روی نیمکت پرسپولیس اگرچه پرسپولیس توانسته نتایج خوبی بگیرد و حالا در کنار سپاهان مدعی قهرمانی لیگ بیست و پنجم لقب گرفته اما، عملکرد علیپور به شدت تغییر کرده و او از روزهای نخست فصل فاصله دارد. مهاجم ملیپوش پرسپولیس در ۸ بازی اخیر خود معادل ۷۵۰ دقیقه تنها موفق به ثبت ۳ پاس گل شده و در مسیر باز کردن دروازه حریفان کاملا ناکام بوده است.
با توقف گلزنی علیپور از هفته هشتم به بعد، در نگاه اول شاید این موضوع یک بحران به نظر برسد، اما با بررسی دقیقتر عملکرد و بازی او به خوبی میشود فهمید که این ربطی با افت فنی او ندارد و نقش علیپور در تیم اوسمار کاملا تغییر کرده است. این مهاجم در تفکرات اوسمار بیشتر از اینکه یک مهاجم هدف باشد نقش یک مهاجم سایه را بازی میکند؛ نقشی که چندان علیپور با آن بیگانه نیز و در زمان برانکو وی پشت سر مهدی طارمی بازی میکرد و حالا همان نقش را دارد در پرسپولیس ورژن اوسمار اینبار بدون قرار گرفتن یک مهاجم هدف در جلو خودش تکرار میکند. او اکنون وظیفه دارد با عقب آمدن به میانه میدان، مدافعان میانی حریف را از جای خود خارج کرده و فضا را برای وینگرها و هافبکهای نفوذی پرسپولیس باز کند.
علیپور حالا نقش یک بازیساز را دارد و عملکرد او در هفتههای اخیر به خوبی بیانگر این موضوع است. پاس گلهای او مقابل استقلال خوزستان، پیکان تهران و مس رفسنجان را بررسی کنید تا به این موضوع پی ببرید. نبوغ در دیدن فضای خالی و ارسال پاس در بهترین زمان و نقطه ممکن نقشه کلیدی علیپور را در پیروزهای اخیر پرسپولیس به خوبی نشان میدهد تا ثابت کند علیپور هنوز مهره تعیینکنندهای برای تیم خود است. علیپور حالا در ۳۰ سالگی به بلوغ تاکتیکی رسیده است. او دیگر آن مهاجم جوانی نیست که فقط با تکیه بر سرعت بدود. او حالا فضاها را بهتر میشناسد و در حفظ توپ زیر فشار مدافعان پیشرفت چشمگیری داشته است و کاملا در خدمت تیم است.
