دوشنبه 08 دی 1404
Monday, 29 December 2025
فرزند سردار شهید سلیمانی در همایش بین المللی «سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی؛ دیپلماسی و مقاومت»:
از منظر سردار سلیمانی تهدید صرفا متوجه یک دولت یا یک ایدئولوژی نبود بلکه متوجه زندگی، امنیت و کرامت انسانها در بستر فروپاشی نظمهای سیاسی و گسترش خشونت سازمان یافته بود به همین دلیل دایره کنش او به مرزهای مذهبی یا هویتی محدود نمیشد و حمایت از جوامع آسیب دیده فارغ از تعلقات دینی و قومی در کانون رویکرد او قرار داشت.
در همین چهارچوب، رویکرد او در تقابل مفهومی با دو الگوی مسلط در منطقه قابل فهم است از یک سوء رویکرد مداخلهگرایانه و سلطه طلبانه ایالات متحده در مدیریت امنیت منطقهای و از سوی دیگر سیاستهای مبتنی بر تبعیض ساختاری و استفاده نامتقارن از زور از سوی رژیم صهیونیستی؛ این تقابل عملا حاج قاسم سلیمانی را به یکی از نقاط کانونی تعارض با این دو بازیگر تبدیل کرد.
رویکرد شهید سلیمانی و سیاست منطقهای جمهوری اسلامی ایران اساسا معطوف به کنترل خشونت، جلوگیری از فروپاشیهای زنجیرهای و حفظ حداقلی از نظم انسانی در محیطی ناپایدار بوده است.
در این معنا مقاومت برای حاج قاسم سلیمانی وسیلهای برای متوقف کردن خشونت افسارگسیخته به شمار میرفت و دیپلماسی نه جایگزین آن بلکه مکملی ضروری در مسیر دستیابی به نظمی انسانیتر و با ثباتتر در منطقه بحران زده بود.
در این چهارچوب تحولات ۶ سال گذشته پس از ترور او نشان میدهد که رویکرد شهید سلیمانی نه یک کنش فردمحور بلکه بازتابی از راهبرد کلان جمهوری اسلامی ایران بوده است؛ راهبردی که با وجود حذف فیزیکی او از طریق همرزمانش تداوم یافته و تا زمانی که اشکال مختلف اشغال، تجاوز و بیثبات سازی در منطقه ادامه دارد به عنوان الگویی برای مهار خشونت و دفاع از نظم انسانی بازتولید خواهد شد.
