به گزارش همشهریآنلاین، پرسپولیس با یک پیروزی حداقلی دیگر، این بار دربرابر مس رفسنجان بهکار خودش در نیمفصل اول پایان داد. این سومین برتری پیاپی سرخپوشان با یک گل در لیگ برتر بود. آنها پیشتر پیکان و آلومینیوم اراک را هم با همین نتیجه برده بودند. بهطور کلی عملکرد اوسمار ویرا از نظر نتیجهگیری در لیگ برتر بسیار خوب بوده و جای هیچ بحثی در این زمینه وجود ندارد. مربی برزیلی از ۱۸امتیاز ممکن ۱۶امتیاز بهدست آورده و تنها دربی تهران را با تساوی بدون گل پشت سر گذاشته است. آنچه اما تا حدی محل تردید شده، کیفیت نمایشهای پرسپولیس بوده است. تیم فعلی، با آنچه پرسپولیس اوسمار در دوره قبلی حضور این مربی نشان میداد، نسبتی ندارد. سرخها در این چند هفته بسیار محتاطانه بازی کردند و عمده تمرکزشان روی کسب حداکثری امتیازات بود. طبیعتا این فوتبالی نیست که هوادار دوست داشته باشد و بهصورت جسته و گریخته در فضای مجازی هم شاهد گلایه پرسپولیسیها از سبک بازی تیمشان بودیم، اما شاید کار مربی برزیلی از این نظر هم جای دفاع داشته باشد.
ابزار فوتبال هجومی کجاست؟
مقایسه تیم فعلی پرسپولیس با تیم ۲سال پیش اوسمار ویرا تا حد زیادی باطل و بیهوده است. آن تیم، مدافع عنوان قهرمانی بود و با وجود این بلافاصله پس از سرمربی شدن ویرا، به شکل چشمگیری تقویت هم شد. حضور همزمان عبدالکریم حسن و اوستون اورونوف که ۲ستاره ملیپوش بودند، ناگهان سمت چپ پرسپولیس را زیر و رو کرد. به علاوه سرخپوشان در خط حمله هم عیسی آلکثیر را از سپاهان برگرداندند که گلهای بسیار مهمی برای این تیم زد. در سمت راست خط دفاعی، آنها دانیال اسماعیلیفر را داشتند و در فاز هجومی هم از بهترین نسخه مهدی ترابی سود میبردند. تیم فعلی واقعا از بخش بزرگی از این ابزار بیبهره است. بهعنوان مثال پست دفاع راست در پرسپولیس کاملا حالت «تعطیل» دارد و این تیم رسما عمده حرکاتش را به سمت چپ منتقل کرده. بنابراین منصفانه نیست که با مجموعهای ناقص، از مربی برزیلی انتظار معجزه داشت.
همان کاری که برانکو کرد
اگر در بخش هجومی هنوز توقع هواداران پرسپولیس از اوسمار ویرا برآورده نشده، در عوض روشن است که سرخپوشان در فاز دفاعی کاملا پیشرفت کردهاند. پرسپولیس که در یک سالونیم اخیر بهشدت از ضعف دفاعی رنج میبرد، در ۷مسابقه لیگی و حذفی با اوسمار فقط ۲گل خورده است. آنها در این مدت با استقلال و تراکتور هم بهعنوان بهترین خطوط حمله لیگ برخورد کردند، اما آشکار است که توانستهاند تا حد زیادی به وضعیت دفاعیشان سر و سامان بدهند. پرسپولیس مثل گذشته با خطاهای بیهوده، ضربات ایستگاهی مفت به رقبا نمیدهد و گلهای بیخود نمیخورد. به علاوه آنها در همین چند هفته توانستهاند بازیسازی از عقب زمین را تمرین کنند و گاهی به نتیجه هم برسند. سامان دادن خط دفاعی، معمولا نخستین کاری است که سرمربیان جدید در تیمهای بحرانزده انجام میدهند؛ شبیه کاری که کارلوس کیروش در ابتدای دهه۹۰با تیم ملی کرد یا اصلا ترفندی که برانکو ایوانکوویچ ابتدای حضورش در پرسپولیس در پیش گرفت. مربی کروات اواخر لیگ چهاردهم به ایران آمد و پرسپولیس ویران و سردرگم را به یک تیم منظم در دفاع تبدیل کرد. آنها حتی دربی برگشت را هم با همین ترفند از استقلال پرستاره امیر قلعهنویی بردند. فصل پانزدهم اما با یارگیری مؤثر، نوبت فوتبال هجومی رسید و حالا شاید اگر مهرههای لازم برای اوسمار ویرا جذب شود - چنان که خودش هم گفته- در نیمفصل بعد فوتبال بهتری از قرمزها ببینیم.
اگر در بخش هجومی هنوز توقع هواداران پرسپولیس از اوسمار ویرا برآورده نشده، در عوض روشن است که سرخپوشان در فاز دفاعی کاملا پیشرفت کردهاند. پرسپولیس که در یک سالونیم اخیر بهشدت از ضعف دفاعی رنج میبرد، در ۷مسابقه لیگی و حذفی با اوسمار فقط ۲گل خورده است. آنها در این مدت با استقلال و تراکتور هم بهعنوان بهترین خطوط حمله لیگ برخورد کردند، اما آشکار است که توانستهاند تا حد زیادی به وضعیت دفاعیشان سر و سامان بدهند
