به گزارش خبرگزاری مهر، عارفه عشقینژاد، عضو هیئت علمی دانشگاه و متخصص زنان و زایمان در پویش خوشحالم که مادرم، با تأکید بر نقش آموزش و حمایت روانی در تصمیمگیری مادران برای فرزندآوری، گفت: متأسفانه آموزش مفاهیم خانواده، همسرداری و فرزندآوری آنگونه که باید در جامعه نهادینه نشده و جای آن حتی از دوران مدرسه خالی است.
وی افزود: نگاه زوجها به سبک زندگی و فرزندآوری نیازمند بازنگری و آموزش است، چرا که بسیاری از تصمیمها بدون آگاهی و تحت تأثیر فشارهای اجتماعی گرفته میشود.
این متخصص زنان و زایمان با اشاره به مراجعات مادرانی که در آستانه سقط جنین قرار داشتهاند، اظهار کرد: در ماههای اخیر حدود شش تا هفت مورد انصراف از سقط داشتهام. نکته مشترک اغلب این مادران، نبود حمایت روانی و عاطفی بوده است؛ حتی بیش از مشکلات اقتصادی.
وی گفت: برخی از این مادران عنوان میکردند که از سوی خانواده یا اطرافیان حمایت نمیشوند و حتی به دلیل تعداد فرزندان مورد تمسخر قرار گرفتهاند. در چنین شرایطی، اولین نیاز مادر، شنیده شدن و احساس امنیت است.
عشقینژاد با بیان اینکه وظیفه پزشک صرفاً درمان جسم نیست، افزود: اگر آموزش، دلگرمی و حمایت عاطفی به مادر داده نشود، کار درمانی کامل نخواهد بود. بسیاری از این مادران پس از دریافت حمایت، آرامش بیشتری پیدا کرده و با اطمینان مسیر بارداری را ادامه دادهاند.
وی ادامه داد: تجربه نشان داده است که پس از ادامه بارداری، شرایط خانوادگی، روابط همسران و حتی وضعیت شغلی برخی از این مادران به شکل محسوسی بهبود یافته و آنها این تغییرات را بهصورت عینی در زندگی خود مشاهده کردهاند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به موضوع بارداری در سنین بالاتر گفت: دیر شدن به معنای پایان فرصت نیست. اگرچه بارداری در سنین بالاتر با چالشهایی همراه است، اما با آموزش، مراقبت صحیح و حمایت اطرافیان میتوان این مسیر را با سلامت طی کرد.
وی در پایان تأکید کرد: فرزندآوری صرفاً یک محاسبه اقتصادی نیست. رزق فقط پول نیست؛ آرامش، دلگرمی و رشد خانواده نیز نوعی رزق است و با فراهم شدن بستر حمایتی، بسیاری از ترسها و تردیدها از بین میرود.
