توپی که در زمین دولت است

شمال نیوز: حسین علیزاده/ این روزها تورم افسار گسیخته در برخی مواد غذایی و ناکارامدی برخی اعضای تیم اقتصادی دولت موضوع بحث افکار عمومی و رسانه‌ها است. عمده مطالبه مردم و برخی نمایندگان که به جریان های سیاسی منتقد دولت نزدیکند، استیضاح هر چه زودتر وزرای ناکارامد کابینه است موضوعی که به اعتقاد آنان در مجلس و از سوی شخص قالیباف با مانع روبروست. اما اگر فکر می کنید رییس مجلس به دلیل این مقاومت ادعایی با تمجید و تحسین جریان های سیاسی موافق دولت مواجه شده سخت در اشتباهید چرا که رییس مجلس از سوی طیف سیاسی نزدیک به دولت هم دقیقا به  دلیل همین تعلل در استیضاح وزرا تحت فشار است و آنان هم مجلس را در این زمینه مقصر می دانند!

روز گذشته روزنامه سازندگی در این زمینه نوشته است :   «  "محمدباقر قالیباف" در اقدامی بی‌سابقه از تربیون علنی مجلس، دولت را تهدید به استیضاح کرد. اقدامی که بیش از آنکه نشانه نظارت مجلس باشد، بوی فشار سیاسی می دهد. رئیس مجلس اگر معتقد به ناکارآمدی برخی از وزراست، چرا استیضاح را در دستور کار قرار نمی‌دهد و به‌جای آن، مسیر فشار بر رئیس‌جمهور را دنبال می‌کند؟ »

هر چند چندان معلوم نیست این روزنامه با توجه به سابقه تعامل و همراهی مجلس با دولت (که نقطه اوج آن رای موافق به همه کابینه معرفی شده دولت بود)چطور از اظهارات رییس مجلس نوعی تهدید برداشت کرده، اما کاملا معلوم است که چنین برداشت هایی حکایت یک طرفه به قاضی رفتن است.

آنچه همراهی رییس مجلس با دولت را به لحاط عقلانی توجیه پذیر می کند شرایط ویژه کشور و مسیر بسیار دشوار دولت مستقر در اداره کشور است. عقل و مصلحت و خیر عمومی ایجاب می کند دولت مستقر (یعنی دولت زمان جنگ) با هر گرایش سیاسی، از همراهی همه قوا در دستکم مواردی که به مصالح عمومی باز می گردد برخوردار شود و مجلس نیز با همین استدلال در این زمینه عمل کرده است. با این حال همان مصالح عمومی ایجاب می کند که مجلس در مواقعی که خیر عمومی در معرض تهدید قرار می گیرد ورود کند و از دولت بخواهد که در این زمینه توجه بیشتری داشته باشد. موضوعی که ریاست مجلس علیرغم  فشار فزاینده نمایندگان مخالف دولت برای استیضاح برخی وزرا به آن پایبند بوده و بارها تذکر داده است که دولت خود در این زمینه پیشقدم شود تا شایبه سیاسی کاری از سوی مجلس مطرح نشود.

بنابراین در حال حاضر توپ در زمین دولت است که خودش با تغییر برخی وزرا از فشار وارده از سوی افکار عمومی و برخی جریان های سیاسی بکاهد. دولت حتی اگر معتقد باشد وضعیت امروز تورم به تمامی حاصل عملکرد تیم اقتصادی این دولت نیست (دیدگاهی که به لحاظ کارشناسی کاملا درست است) در هر حال نمی تواند به تمامی منکر اثربخشی این تیم در شرایط امروز اقتصادی باشد. به تعبیر بهتر انتقادهای قابل اعتنا از تیم اقتصادی دولت این نیست که چرا تورم از بین نرفته و همه چیز اصلاح نشده بلکه توقع این است که این تیم بتواند وضعیت اقتصادی کشور را از اینکه هست بدتر نکند و این توقع خواسته زیادی نیست و امکان تحقق آن نیز امر محالی نیست.

در چنین شرایطی اگر دولت بر خلاف نظر عمومی و نظر کارشناسان اقتصادی معتقد است تیم اقتصادی دولت باید با همین فرمان شکسته به پیش برود طبیعتا نمی تواند مانع از وظایف قانونی نمایندگان شود. رییس مجلس خواسته این پیغام را به دولت بدهد که دیگر امکان مقاومت در برابر درخواست های معقول استیضاح را ندارد و بهتر است خود رییس جمهور برنده ماجرا باشد و نسبت به تغییر کابینه اقدام کند. این نه به مفهوم تهدید است نه تحمیل.