در جام حذفی مساوی وجود ندارد. هر دو تیم میدانند که یکی باید به مرحله بعد برود و یکی با تورنمنت خداحافظی کند. اما وقتی پای بازی بزرگ تراکتور و پرسپولیس وسط باشد، قطعاً دو طرف ترجیح میدهند احتیاط پیشه کرده و اگر قرار به خداحافظی از جام باشد، این موضوع به کم هزینهترین شکل اتفاق بیفتد.
نمایشی که روی کاغذ در ۱۲۰ دقیقه جدال ورزشگاه یادگار امام تبریز شاهد بودیم، بیش از هر چیز گواه این حقیقت بود که هر دو مربی در درجه اول آمده بودند که نبازند. درست مثل دربی پایتخت که آنجا نیز از همان دقیقه اول مشخص بود اوسمار و ساپینتو به دنبال برد به هر قیمت نیستند.
هر دو مربی خارجی دو تیم سرخپوش پرطرفدار فوتبال ایران، از اهمیت نتیجه این مسابقه نزد هوادارانشان مطلع بودند و با علم به این موضوع، با استفاده از همان ترکیب همیشگی با کمترین ریسک و با افزایش قدرت دفاعی به میدان آمدند. هر دو تیم در قلب زمین یک هافبک دفاعی تازه را امتحان کردند.
با شروع مسابقه تراکتور به واسطه میزبانی به طور طبیعی فشار بیشتری آورد. سرخپوشان در همان ۱۵ دقیقه اول صاحب دو فرصت خوب هم شدند. تراکتور که در بازیهای اخیر در دقایق پایانی تحت فشار قرار گرفته بود، میخواست اگر بتواند کار را در همان نیمه اول تمام کند.
از آن طرف اوسمار با تاکید روی دفاع، میخواست نیمه اول را به سلامت به رختکن بازگشته و هرچه به پایان مسابقه نزدیکتر شویم، به دنبال گلزنی برود. دیدیم که همین فرمول از سوی دو مربی باعث شد مسابقه بیشتر طعم و بوی احتیاط بدهد تا جذابیت و دفاع برای هر دو مربی، مهمتر از حمله بود.
تراکتور روی خلاقیت فردی ترابی به گل اول بازی رسید. پرسپولیس طبق ذات فوتبال، فشار آورد و در وقتهای تلف شده گل مساوی را زد. در هر دو نیمه وقت اضافه دو تیم آشکارا به دنبال گل نخوردن بودند و در نهایت، در ضربات پنالتی همانطور که خیلیها اعتقاد دارند شانس نقش خود را ایفا کرد.
ماراتونی که به دور دوم پنالتیها رسید، چیزی که سابقه نداشت و بعد از خستگی فشار این همه حساسیت، اشتباه کردن بازیکنان بزرگ تعیین کننده سرنوشت بازی شد! در حقیقت همانی که دو مربی می خواستند!
اینجا را بخوانید: گزارش تصویری| تراکتور برنده نبرد هیجانانگیز با پرسپولیس؛ تیم اوسمار از جامحذفی کنار رفت
