خبرگزاری مهر-گروه استانها-راضیه سالاری: آبگرفتگی معابر اصلی و فرعی به سطحی رسیده که عبور و مرور شهروندان و گردشگران را با مشکل جدی مواجه کرده است.
سالن فرودگاه بینالمللی کیش نیز از این بحران مصون نمانده و آبگرفتگی خدماترسانی در این نقطه حیاتی را مختل کرده است. سیستمهای زهکشی و جمعآوری آبهای سطحی به طور کامل از کار افتادهاند و این وضعیت علاوه بر ایجاد اختلال در دسترسی به خدمات ضروری، خسارات مالی به خودروها و اماکن تجاری وارد کرده و به صنعت گردشگری که اقتصاد کیش به آن وابسته است، آسیب زده است.
عدم تدبیر متولیان در شرایط بحرانی
با وجود گذشت زمان از شروع این مشکل، متولیان و مدیران منطقه آزاد کیش هیچ برنامه جامع و فوری برای حل این بحران ارائه ندادهاند و به جای سرمایهگذاری در بهسازی معابر و سیستمهای کنترل سیلاب، شاهد بیعملی و بیمسئولیتی در قبال معضلات واقعی مردم هستیم.
در شرایطی که جزیره با بحران زیرساختی جدی روبروست، برخی مدیران به جای تمرکز بر حل مشکلات فوری مردم، اقدام به ترویج رفتارهای هنجارشکنان و بیحجابی میکنند. این رویکرد نه تنها کمکی به حل مشکلات موجود نمیکند، بلکه نشاندهنده انحراف از مسئولیتهای اصلی مدیریتی است.
مطالبات فوری برای بهبود وضعیت
برای حل این بحران، ایجاد فوری سیستمهای تخلیه آب از معابر و اماکن عمومی، ترمیم سریع زیرساختهای آسیبدیده و استقرار نیروهای امدادی در نقاط بحرانی ضروری است.
در بلندمدت نیز نیاز به طراحی و اجرای سیستمهای مدرن جمعآوری و هدایت آبهای سطحی، اصلاح ساختار مدیریت بحران در جزیره و نظارت مستمر بر عملکرد مدیران و پاسخگو کردن آنها در قبال اقدامات و بیعملیها احساس میشود.
این بحران نشان میدهد که تغییر در نگرش و اولویتهای مدیریتی کیش یک ضرورت غیرقابل اجتناب است، چرا که مردم این جزیره شایسته مدیریتی هستند که به جای پرداختن به مسائل حاشیهای، انرژی و منابع را صرف حل مشکلات واقعی و بهبود کیفیت زندگی آنها کند.
تأثیرات زیستمحیطی و زیرساختی
آبگرفتگیهای مکرر در کیش نهتنها مشکلات فوری برای شهروندان ایجاد کرده، بلکه آسیبهای پنهان و بلندمدتی نیز به همراه دارد. این وضعیت موجب شستشوی خاک، فرسایش پیهای ساختمانی و آسیب به شبکههای زیرزمینی از جمله خطوط آب، برق و فاضلاب شده است.
همچنین، تجمع آبهای سطحی بهعنوان محیطی مناسب برای رشد پشهها و دیگر حشرات ناقل بیماری عمل میکند و سلامت عمومی را تهدید میکند. این تأثیرات نشان میدهد بحران موجود تنها یک مشکل موقت نیست، بلکه ناشی از ضعف برنامهریزی کلان و سرمایهگذاری ناکافی در زیرساختهای مقاوم در برابر پدیدههای آبوهوایی است.
جزایر توریستی مشابه در جهان، مانند دبی یا سنگاپور، با وجود قرارگیری در مناطق مشابه از نظر آبوهوایی، سیستمهای مدیریت سیلاب و آبهای سطحی پیشرفتهای ایجاد کردهاند که اختلال در زندگی روزمره را به حداقل میرساند. این در حالی است که کیش بهعنوان یکی از قطبهای مهم گردشگری ایران، همچنان با اولین بارانهای نسبتاً شدید دچار اختلال جدی میشود. این شکاف نهتنها نشاندهنده عقبماندگی فنی است، بلکه حاکی از نبود اراده و چشمانداز مدیریتی برای توسعه پایدار و حفظ شأن بینالمللی این جزیره است.
پیامدهای اقتصادی و اعتماد عمومی
تداوم این مشکلات تأثیر مستقیمی بر اقتصاد محلی داشته و اعتماد سرمایهگذاران و گردشگران را مخدوش کرده است. هر بار انتشار تصاویر آبگرفتگی در شبکههای اجتماعی، هزینههای هنگفتی برای بازسازی تصویر این مقصد توریستی به همراه دارد. از سوی دیگر، احساس ناامیدی و بیاعتمادی در میان ساکنان دائمی در حال افزایش است؛ افرادی که با پرداخت مالیات و عوارض، انتظار دریافت خدمات اولیه شهری را دارند. این وضعیت اگر اصلاح نشود، ممکن است به کاهش جمعیت پایدار و افول بلندمدت رونق اقتصادی جزیره بینجامد.
* خبرنگار
