زندگی‌ «ویترینی»

در دهه اخیر، سلامت روان و هویت نوجوانان در جهان به شدت تحت تأثیر شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند قرار گرفته است. تحقیقات بین‌المللی نشان می‌دهد افسردگی، اضطراب، خودآزاری و حتی خودکشی در میان نوجوانان هم‌زمان با رشد استفاده از فضای مجازی افزایش چشمگیری داشته است؛ روندی که در آمریکا، اروپا و کشورهای توسعه‌یافته به شکل بحران درآمده و در ایران نیز نشانه‌های آن قابل مشاهده است.

نوجوانان، به دلیل حساسیت روانی و کمبود تجربه، در معرض آسیب‌های مقایسه اجتماعی، فشار روانی، فرسودگی ذهنی و وابستگی عصبی قرار دارند. این وضعیت زمانی وخیم‌تر می‌شود که هویت، ارزش‌ها و سبک زندگی آن‌ها به طور هدفمند توسط محتواهای شبکه‌های اجتماعی شکل داده شود.

بنا به حساسیت موضوع باز تأکید می کنم؛ نوجوانان امروز در معرض بحران بی‌سابقه سلامت روان هستند؛ افسردگی، اضطراب و خودآزاری هم‌زمان با گسترش شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند افزایش یافته است. مقایسه مداوم با زندگی‌های «ویترینی» و محتوای مهندسی‌شده، هویت و اعتماد به نفس نوجوانان را تهدید می‌کند.این پدیده تنها یک مشکل تربیتی نیست؛ بلکه نتیجه مهندسی جهانی توسط شرکت‌های فناوری و جریان‌های صهیونیستی بین‌الملل است که با الگوریتم‌ها و تولید محتوا، نسل‌ها را به شکل هدفمند تحت تأثیر قرار می‌دهند.

نوجوانان، بدون آنکه خود انتخاب کنند، در معرض سبک زندگی، ارزش‌ها و رفتارهایی قرار می‌گیرند که هویت مستقل آن‌ها را تضعیف می‌کند.

نکته‌ای که کمتر بدان توجه شده، نقش قدرت‌های جهانی، نظام سرمایه‌داری دیجیتال و صهیونیسم بین‌الملل در مهندسی این بحران است. شرکت‌های فناوری مانند گوگل، متا، تیک‌تاک و سایر پلتفرم‌ها، الگوریتم‌های خود را بر پایه استخراج داده و افزایش زمان ماندگاری کاربر طراحی کرده‌اند. صهیونیسم بین‌الملل از طریق مالکیت رسانه‌ها،هالیوود، صنعت پورنو و جریان‌های فرهنگی، نسل‌ها را در مقیاس جهانی هدف گرفته و هویت مستقل فرهنگی واخلاقی نوجوانان را تهدید می‌کند.

اما راه مقابله وجود دارد و خانواده، جامعه و دولت‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای دارند بنابراین راهکار روشن است: خانواده‌ها با تنظیم زمان استفاده از فضای مجازی، تقویت ارتباط عاطفی، آموزش سواد رسانه‌ای و پرورش هویت فردی و فرهنگی می‌توانند نوجوانان را محافظت کنند.
 جامعه و مدارس با ایجاد رسانه‌های جایگزین، فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی، آموزش مهارت‌های زندگی و سواد رسانه‌ای، نقش مکمل خانواده را ایفا می‌کنند.

 دولت‌ها با سیاست‌گذاری هوشمند، نظارت بر شبکه‌های اجتماعی، حمایت از پلتفرم‌های بومی و مقابله با نفوذ فرهنگی قدرت‌های خارجی، می‌توانند این بحران را مدیریت کنند.
نسل نوجوان و جوان امروز، سرمایه معنوی و آینده فرهنگی و تمدنی ماست؛ حفاظت از آن‌ها یک رسالت ملی و جهانی است.