جمعه 14 آذر 1404
Friday, 05 December 2025
تبریک میگویم! این یکی از شاهکارهای ادبیات جهان و سرآغاز دیوان لسانالغیب است. اگر دلتان گرفته یا سر دو راهی ماندهاید، بیایید با زبانی ساده و خودمانی ببینیم خواجه شیراز برای شما چه پیامی دارد.
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها
به بوی نافهای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها
همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفلها
حضوری گر همیخواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها
دوست خوبم، این فال میگوید تو آدمی هستی که گاهی فکر میکنی همه چیز باید ساده و راحت پیش برود. شاید اولش همه چیز شیرین و آسان به نظر میرسید، اما الان میبینی که سختیها یکییکی خودشان را نشان میدهند. حافظ میخواهد بگوید: «جا نزن!»
زندگی مثل همین عشق است؛ اولش آسان مینماید اما بعدش “مشکلها” رو میشوند. این فال یک هشدار مهربانانه است که میگوید:
۱. سطحینگر نباش: فکر نکن همین آسایش امروزی تا ابد باقی میماند. مسائل را عمیقتر ببین.
۲. یکدنده نباش: گاهی خودخواهی و اصرار بیجا روی یک موضوع، کار دست آدم میدهد. کمی انعطاف داشته باش.
۳. مشورت کن: فکر نکن خودت همه راهها را بلدی. حرف آدمهای باتجربه و دلسوز (همان پیر مغانِ شعر) را گوش کن، حتی اگر اولش به نظرت عجیب بیاید.
خلاصه کلام اینکه: سختی هست، اما اگر توکل کنی و صبور باشی، ساحل آرامش هم در انتظار توست
در ادامه، جزئیات نیت شما را بررسی میکنیم. ببین کدام یک از این موارد بیشتر به دلت مینشیند:
اگر احساس میکنی کارها گره خورده، بدان که نوبت تو هم میرسد. فقط الان وقتش نیست که بیگدار به آب بزنی. در این مسیر سنگلاخهایی هست که فقط با کفشِ آهنینِ صبر میتوانی از آنها عبور کنی. عجله کار شیطان است؛ صبور باش تا غوره حلوا شود!
خیلی از نگرانیهایی که الان ذهنت را میخورد، اصلا واقعی نیستند. یادت هست دیروز یا همین چند وقت پیش یک آدم عاقل حرفی به تو زد؟ آن حرف را طلا بگیر و به آن عمل کن. فرصتها مثل ابر میگذرند، پس معطل نکن.
کمی جدیتر باش! شوخی و سهلانگاری حدی دارد. برای رسیدن به هدفت باید آستینها را بالا بزنی. نکته مهم دیگر این است که “سفره دلت را پیش هر کسی باز نکن”. رازت را نگه دار، اما خودرأی و مستبد هم نباش. تعادل را حفظ کن.
کاری که میخواهی انجام بدهی سخت است؟ بله! اما غیرممکن است؟ ابدا! توکلت به خدا باشد و از حرفهای ناامیدکننده یا عیبجوییهای دیگران نترس. همیشه یک سری حسود هستند که حرف مفت بزنند؛ تو راه خودت را برو. اگر میتوانی، با یکی از اقوام نزدیک که دلسوزت است مشورت کن.
اگر نیتت درباره عشق است، خبرهای خوبی دارم. طرف مقابلت تو را عمیقا دوست دارد اما آدم تودار و خجالتیای است. شاید فکر کنی بیتفاوت است، اما در دلش غوغاست. به او زمان بده و کمی حوصله کن تا یخش آب شود و احساساتش را بروز دهد.
اگر منتظر کسی هستی که رفته، صبر کن؛ او برمیگردد. اما یادت باشد برنده کسی است که نه خیلی تند میرود و نه خیلی کند. متعادل باش.
شما ذاتاً انسانی مهربان، دلسوز و بافرهنگ هستی. واقعا حیف است که چنین گوهر وجودی را خرج آدمهای نادان و بیارزش کنی. قدر اصالت و ریشه خانوادگی خودت را بدان و با هر کسی دمخور نشو.
شما خیلی بانمک و ملیح هستید و همین باعث میشود آدمها جذبتان شوند، اما مراقب غرور باشید. و یک نکته مهمتر: زبانتان! گاهی نیشدار صحبت میکنید و دیگران را میرنجانید، در حالی که قلبتان مهربان است. حواستان به دل پدر و مادر و اطرافیان باشد. دل شکستن هنر نیست!
آنچه در دل نیت کردهای، حقیقت دارد و شدنی است. اما هر واقعیتی نیاز به مقدمات دارد. نگران نباش، اسباب و مقدمات کار کمکم فراهم میشود. فقط “از او غایب مشو”؛ یعنی یاد خدا را فراموش نکن تا به مراد دلت برسی.
